οι-θεές-που-βρέθηκαν-αλλά-δεν-πάτησαν-σ-213384
ΚΟΣΜΟΣ | 14.06.2014 | 20:00

Οι Θεές που βρέθηκαν αλλά δεν πάτησαν στη Γη

Μέσα στον παράξενο κόσμο του Νεπάλ μπορεί να συναντήσει κανείς κορίτσια – θεές, που δεν επιτρέπεται να περπατήσουν μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία. Επιλέγονται από βρέφη και λατρεύονται από χιλιάδες ινδουιστές και βουδιστές. Είναι προστατευμένα, δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν βγαίνουν έξω, εκτός αν χρειαστεί να παραστούν σε επίσημες γιορτές και πομπές.

Στις περισσότερες κοινότητες ολόκληρου του κόσμου, οι θέες είναι σύμβολα. Σύμβολα ενός πνευματικού κόσμου. Στο Νεπάλ, όμως, τα ιερά αυτά θηλυκά υπάρχουν, ζουν και αναπνέουν.

Επιλέγονται από μωρά. Πρόκειται για κορίτσια που βρίσκονται στην προεφηβεία και είναι γνωστά ως Kumaris. Πιστεύεται ότι είναι ενσαρκώσεις της Θεάς της Δύναμης, Kali, των ινδουιστών.

Από την στιγμή που επιλέγονται για τον ρόλο τους και περνούν μια αυστηρή δοκιμασία που έχει τριαντα-δύο στάδια, οι θεές αυτές εισέρχονται σε ένα καθεστώς αθάνατης λατρείας. Θεωρούνται προστάτιδες από το κακό και λατρεύονται από χιλιάδες ινδουιστές και βουδιστές.

H Samita Bajracharya, μια Kumari, κάθεται στον θρόνο της και περιμένει τους επισκέπτες κατα τη διάρκεια μίας γιορτής
H Samita Bajracharya, μια Kumari, κάθεται στον θρόνο της και περιμένει τους επισκέπτες κατα τη διάρκεια μίας γιορτής

Όμως, για τα κορίτσια αυτά δεν αλλάζει μόνο το όνομα και το καθεστώς που αποκτούν, αλλά ολόκληρη η ζωή τους.

Οι Kumaris, που στη γλώσσα του Νεπάλ σημαίνει παρθένα, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να κρύβονται σε ναούς, όπου ζουν σαν ζωντανές θεότητες.

Από τους ναούς αυτούς επιτρέπεται να βγουν, μόνο αν χρειάζεται να παραστούν στις επίσημες γιορτές και πομπές της περιοχής, ως το αντικείμενο λατρείας.

Οι Kumaris βγαίνουν από τους ναούς, όπου μένουν, μόνο για να παραστούν σε γιορτές ως αντικείμενα λατρείας
Οι Kumaris βγαίνουν από τους ναούς, όπου μένουν, μόνο για να παραστούν σε γιορτές ως αντικείμενα λατρείας

Θεωρούνται τόσο ξεχωριστές και ιδιαίτερες ακόμα και για να περπατήσουν. Όπου και αν χρειαστεί να μετακινηθούν αυτό γίνεται με άρματα και θρόνους. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι φορές που κάποιος τις σηκώνει στα χέρια, αν η απόσταση και οι χώροι δεν επιτρέπουν τους παραπάνω τρόπους μεταφοράς τους.

Το γεγονός, όμως, ότι δεν περπατούν μέχρι να συνταξιοδοτηθούν, δηλαδή μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία και να έχουν έμμηνο ρύση, αυτόματα σημαίνει ότι τα πόδια τους γίνονται πολύ αδύναμα και αργότερα δυσκολεύονται να μάθουν να κινούνται μόνες τους.

Μέχρι να συνταξιοδοτηθούν απαγορεύεται να περπατούν, αφού θεωρούνται πολύ ξεχωριστές
Μέχρι να συνταξιοδοτηθούν απαγορεύεται να περπατούν, αφού θεωρούνται πολύ ξεχωριστές

Στα κορίτσια αυτά απαγορεύεται να συμμετέχουν στην καθημερινή ζωή της κοινωνίας και να πηγαίνουν στο σχολείο.

Εκτός από τις γιορτές, μπορεί κάποιος να τις συναντήσει έξω από το σπίτι τους ή στους ναούς έως και δεκατρείς φορές τον χρόνο.

Από την στιγμή, όμως, που φτάνουν στην εφηβεία, τα πάντα αλλάζουν για τις Kumaris. Μετά την έναρξη της έμμηνου ρύσεως, τα κορίτσια υποβάλλονται σε ένα τελετουργικό που διαρκεί δώδεκα ημέρες και ονομάζεται “Gufa”.

Απαγορεύεται να συμμετέχουν στην καθημερινή ζωή της κοινωνίας

Απαγορεύεται να συμμετέχουν στην καθημερινή ζωή της κοινωνίας

Με την ολοκλήρωση του δωδεκαήμερου τελετουργικού, πηγαίνουν σε ένα ποτάμι, όπου λούζονται και ξεπλένουν το τρίτο μάτι, που έχει ζωγραφιστεί στο μέτωπό τους. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να επιστρέψουν στις οικογένειές του μετά από τόσα χρόνια.

Αφού όλη αυτή η διαδικασία τελειώσει, η ζωή τους σαν θεά σταματά και πλέον μπορούν να επιστρέψουν στην φυσιολογική τους ζωή. Μία ζωή, όμως, που ενώ για εμάς θεωρείται όντως φυσιολογική, εκείνες δεν έχουν γνωρίσει ποτέ…