μοσχολιός-σανίδα-σωτηρίας-ο-καλλικρ-269390

Μοσχολιός: Σανίδα σωτηρίας ο «Καλλικράτης» για τους καποδιστριακούς δήμους

Μια άλλη διάσταση στην εφαρμογή του «Καλλικράτη» στους ΟΤΑ δίνει, με άρθρο του στην aftodioikisi.gr για τα δύο χρόνια του, ο ΠΕΔάρχης Δυτικής Ελλάδας, δήμαρχος Αγρινίου Παύλος Μοσχολιός. Όπως σημειώνει, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι «δεν είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του». Αντίθετα, υπογραμμίζει, η εφαρμογή του «κράτησε όρθιους τους πρωτοβάθμιους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης», πολλοί εκ των οποίων -εάν υπήρχε το «καποδιστριακό» σύστημα-, με βάση τη σημερινή οικονομική συγκυρία, «θα είχαν εκδηλώσει αδυναμία λειτουργίας».

Ωστόσο, τονίζει, «το γεγονός ότι μέχρι τώρα η Αυτοδιοίκηση έχει ανταποκριθεί με επιτυχία στην αποστολή και το έργο της (σ.σ.: κοινωνικές δομές, καθημερινότητα πολίτη κτλ.) δε σημαίνει ότι δε χρειάζονται βελτιωτικές κινήσεις», κινήσεις θεσμικές οι οποίες θα καταστήσουν την «Αυτοδιοίκηση – πρώτου και δεύτερου βαθμού – ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες σχεδιασμού και υλοποίησης της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης», κινήσεις θεσμικές που θα καταστήσουν την Αυτοδίοικηση το «“κλειδί” για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας».

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
Η διόγκωση των προβλημάτων και κυρίως των οικονομικών, που αντιμετωπίζουν οι δήμοι, ασφαλώς και δεν είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής του προγράμματος «Καλλικράτης». Απεναντίας, η εφαρμογή του «Καλλικράτη» κράτησε όρθιους τους πρωτοβάθμιους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Έχω πει και πάλι ότι με τη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία, πολλοί καποδιστριακοί δήμοι θα είχαν εκδηλώσει αδυναμία λειτουργίας.

Ασφαλώς και η κατάσταση δεν είναι ρόδινη, ούτε η εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης» θα μπορούσε να επιλύσει όλα τα προβλήματα της Αυτοδιοίκησης. Η Αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί αυτόνομη νησίδα, αλλά είναι αναπόσπαστο μέρος τους ελληνικού κράτους. Συνεπώς, οι όποιες εξελίξεις, θετικές ή αρνητικές, επηρεάζουν αναλογικά τη λειτουργία της.

Πρέπει όμως να παραδεχθούμε ότι λόγω του «Καλλικράτη» και των οικονομιών κλίμακας που προέκυψαν, η Τοπική Αυτοδιοίκηση κατάφερε να συνεισφέρει όσο κανείς άλλος φορέας του Δημοσίου ή της Γενικής Κυβέρνησης στη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας, παραμένοντας ταυτόχρονα ο μοναδικός θεσμός που, μέσα από δομές και δράσεις, διατηρεί ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας και αντιμετωπίζει με αποτελεσματικότητα τις ανάγκες της καθημερινότητας του πολίτη.

Το γεγονός ότι μέχρι τώρα η Αυτοδιοίκηση έχει ανταποκριθεί με επιτυχία στην αποστολή και το έργο της δε σημαίνει ότι δε χρειάζονται βελτιωτικές κινήσεις, όχι όμως με τη χωρική έννοια, δηλαδή της αλλαγής των γεωγραφικών ορίων των δήμων. Σίγουρα θα απαιτηθεί στο μέλλον, και μάλιστα στο άμεσο μέλλον, μια γενναία μεταρρύθμιση. Οι δομικές αλλαγές για τη ριζική ανασύνταξη του κράτους είναι η κατάλληλη απάντηση στην πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα. Πρέπει να προωθηθούν οι κατάλληλες θεσμικές υποδοχές, ώστε να οδηγηθούμε σ’ ένα επιτελικό κράτος και μια Αυτοδιοίκηση – πρώτου και δεύτερου βαθμού – ικανή να ανταποκριθεί στις ανάγκες σχεδιασμού και υλοποίησης της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης, μια Αυτοδιοίκηση που θα αποτελέσει το «κλειδί» για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας.