α-κοτσακάς-η-κυβέρνηση-για-το-εφικτό-76488

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ - 'ΑΡΘΡΑ | 29.11.2016 | 13:55

Α. Κοτσακάς: «Η κυβέρνηση για το εφικτό, το κόμμα για το επιθυμητό»

Μια φράση του Ανδρέα Παπανδρέου θυμάται ο Αντώνης Κοτσακάς, προκειμένου να περιγράψει τις διαφορετικές στοχεύσεις κυβέρνησης και κόμματος. «Η κυβέρνηση είναι όλων των Ελλήνων, ως εκ τούτου οφείλει να προτάσσει το πολιτικά εφικτό».

«Το κόμμα δεν μπορεί παρά να προτάσσει το ιδεολογικά επιθυμητό», τονίζει στη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» ο υπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για τον χαρακτηρισμό «ορφανό του Τσοχατζόπουλου», που του αποδίδουν οι επικριτές του, σχολιάζει:

«Εχω βαρεθεί τόσα χρόνια τώρα να απαντώ στο συγκεκριμένο ερώτημα. Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει πράγματα, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες ορισμένων να ανασύρουν ζητήματα από το παρελθόν που έχουν λήξει και ξεπεραστεί»

Η κυβέρνηση μοιάζει να κυνηγά διαρκώς και να εξαρτά την πολιτική της από τη διαπραγμάτευση. Ο πρωθυπουργός εσχάτως ζήτησε να επικεντρωθεί η δουλειά των υπουργών στην καθημερινότητα. Δεν άργησε να δώσει αυτήν την «εντολή»;

Είναι ώς ένα βαθμό λογικό το γεγονός ότι ο μεγάλος στόχος της κυβέρνησης ήταν, είναι και θα παραμείνει για όσο ακόμα χρειαστεί η διαπραγμάτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας για να τη βγάλει από την επιτροπεία και τη λιτότητα, με τον λαό όμως στα πόδια του και όχι σε συνθήκες εξαθλίωσης. Η προτροπή του πρωθυπουργού για ενασχόληση με την καθημερινότητα συναρτάται με το σύνολο των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, αλλά και δυνατοτήτων.

Ενα από τα βασικά προβλήματα που εξετάζονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σχέση κυβέρνησης και κόμματος. Υπάρχει μεν ο κίνδυνος να «κρατικοποιηθεί» ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει όμως και ο κίνδυνος η κυβέρνηση να αυτονομηθεί πλήρως;

Ζούμε σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μέσα σε καπιταλιστικές οικονομικές δομές. Η κυβέρνηση είναι όλων των Ελλήνων, ως εκ τούτου οφείλει να προτάσσει το πολιτικά εφικτό.

Το κόμμα δεν μπορεί παρά να προτάσσει το ιδεολογικά επιθυμητό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από την κυβέρνηση και ταυτόχρονα να διαμορφώνει ευνοϊκούς κοινωνικούς συσχετισμούς, διατηρώντας τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά.

Στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να «αιμορραγεί» προς την αποχή. Αυτή η τάση ενισχύει τη Ν.Δ. Πώς πρέπει να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να επιστρέψει ο κόσμος στις κάλπες;

Η αποχή αποτελεί ένα από τα διαχρονικά μείζονα προβλήματα της δημοκρατίας και αφορά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Πιστεύω ότι ο κάθε πολίτης θα κληθεί εντέλει να επιλέξει ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση, που οδήγησε τα πράγματα στη σημερινή κρίση, και στη συνέχιση μιας πορείας που γνώρισε τους τελευταίους 20 μήνες και που ευελπιστούμε στο τέλος της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ να έχει ολοκληρωθεί.

Η κοινωνία έχει πλέον σαφείς ενδείξεις και δείγματα γραφής για τον προσανατολισμό μας. Νομίζω ότι παρά τη δικαιολογημένη δυσφορία των πολιτών, η οποία τους οδηγεί να κλίνουν προς την αποχή, όταν έρθει η ώρα θα κάνουν τη σωστή επιλογή.

Με βάση τους συσχετισμούς στο πολιτικό σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται συμμάχους για να κυβερνήσει. Τα κόμματα του Κέντρου είναι αξιόπιστα για την οικοδόμηση συμμαχιών;

Η ερώτησή σας είναι καλή, διότι μου δίνει την ευκαιρία για μία βασική διευκρίνιση: Εχουμε λοιπόν τη δυνατότητα για πολιτικές ή κοινωνικές συμμαχίες, ή και τα δύο. Θεωρώ ότι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επικεντρωθεί στη διαμόρφωση κοινωνικών συμμαχιών.

Αυτό σχεδιάζουμε να γίνει το αμέσως προσεχές διάστημα, με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές. Αν κάτι τέτοιο επιτευχθεί, εάν οικοδομήσουμε ισχυρές κοινωνικές συμμαχίες, οι συμμαχίες αυτές, με τη δυναμική που θα αναπτύξουν, θα επιβάλουν εντέλει και τις απαραίτητες πολιτικές συμμαχίες.

Οταν για παράδειγμα η πολιτική κουβέντα γύρω από τη διεύρυνση επικεντρώνεται σε επώνυμα πολιτικά πρόσωπα και όταν το «σύστημα» επιχειρεί να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ πλήρως απομονωμένο, ως να μην έχει σημερινούς ή μελλοντικούς συμμάχους, εμείς οφείλουμε να κάνουμε την ανάποδη κίνηση. Αντί να κινούμαστε στο επίπεδο της κορυφής, να κινηθούμε στο επίπεδο της βάσης, με πρόσωπα που διαθέτουν κοινωνικό αντίκρισμα.

Πώς βλέπετε την εσωτερική διένεξη στο ΠΑΣΟΚ και τις αποκλίσεις μεταξύ Φώφης Γεννηματά και Ευάγγελου Βενιζέλου;

Τα χρόνια της κρίσης έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες στον επονομαζόμενο «μεσαίο χώρο», προσπάθειες που έτυχαν υπερπροβολής από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Καμία από αυτές δεν μπόρεσε να προχωρήσει, για αντικειμενικούς λόγους.

Η φτωχοποίηση –και σε ένα βαθμό ριζοσπαστικοποίηση- των πρώην μεσαίων στρωμάτων δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Δεν υπάρχουν τη στιγμή αυτή στην κοινωνία τάξεις και στρώματα που θέλουν και μπορούν να εκφραστούν μέσα από τις πολιτικές του μεσαίου χώρου, ανεξάρτητα από τις αποχρώσεις που εκφράζουν πρόσωπα στο ηγετικό επίπεδο.

Ορισμένοι προβλέπουν ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να «δραπετεύσει» μέσω πρόωρων εκλογών εάν οι εξελίξεις στη διαπραγμάτευση δεν κυλήσουν θετικά…

Αποψή μου είναι πως η γεωστρατηγική θέση της χώρας αποτελεί μεγάλο μας πλεονέκτημα. Μέσα στο αποσταθεροποιημένο περιβάλλον που κινούμαστε, πιστεύω ότι, αν το πλεονέκτημα αυτό αξιοποιηθεί κατάλληλα, η διαπραγμάτευση στον έναν ή τον άλλο βαθμό θα έχει θετική κατάληξη.

Παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν κατηγορηθεί (και από το σημερινό ΠΑΣΟΚ και από τη Ν.Δ.) ότι είναι τα «ορφανά του Τσοχατζόπουλου». Τι απαντάτε;

Εχω βαρεθεί τόσα χρόνια τώρα να απαντώ στο συγκεκριμένο ερώτημα. Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει πράγματα, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες ορισμένων να ανασύρουν ζητήματα από το παρελθόν που έχουν λήξει και ξεπεραστεί.

Πηγή: efsyn.gr

Tags: