δ-λιάκος-για-αυτοδιοίκηση-ισότιμος-ετ-469781

Δ.Λιάκος για Αυτοδιοίκηση*: Ισότιμος εταίρος της κυβέρνησης στη διαμόρφωση αναπτυξιακής στρατηγικής

Η Ελλάδα, μέρα με τη μέρα, περνά σε μια νέα εποχή. Μια εποχή που οι κοινωνικές ανάγκες θα βρίσκονται στο επίκεντρο και δεν θα συνιστούν παράπλευρη απώλεια της αδιέξοδης λιτότητας.

Για να συμβεί όμως αυτό, η χώρα χρειάζεται να γυρίσει – και το κάνει ήδη – τον τροχό της παραγωγής. Η ελληνική οικονομία, είναι πλεόν σε θέση να αναπτυχθεί στη βάση των μεγάλων δυνατοτήτων τις οποίες διαθέτει, αξιοποιώντας τα σημαντικά συγκριτικά της πλεονεκτήματα.

Γνωρίζουμε καλά, ότι η αναπτυξιακή στρατηγική για την Ελλάδα που αφήνει πίσω της τη δύσκολη οκταετία της κρίσης, είναι ίσως ένα από τα κρισιμότερα και τα απαιτητικότερα εγχειρήματα των τελευταίων δεκαετιών για τον τόπο μας.

Και το λέω αυτό διότι η επιτυχία αυτής της στρατηγικής, απαιτεί τον συγκερασμό δύο κομβικών στοιχείων.

Το πρώτο έχει να κάνει με την ανάγκη να αποφύγουμε πάση θυσία, λάθη και στρεβλώσεις ενός παραγωγικού μοντέλου αναχρονιστικού, κοινωνικά άδικου και αναποτελεσματικού το οποίο οδήγησε εν τέλει στην οικονομική καχεξία της κρίσης.

Το δεύτερο αφορά τη δυνατότητα να βρούμε τον πλέον αποδοτικό τρόπο ώστε η αναπτυξιακή δυναμική που καταγράφεται ήδη, όχι απλά να διατηρηθεί αλλά να πολλαπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια.

Έχει μεγάλη σημασία για την επιτυχία μιας αναπτυξιακής στρατηγικής, να ορίζονται τόσο οι σκοποί αλλά και τα διατιθέμενα μέσα όσο όμως και οι φορείς που θα υλοποιήσουν αυτή τη στρατηγική.

Χρησιμοποιώ πληθυντικό, μιλώντας για όσους θα υλοποιήσουν αυτή τη στρατηγική διότι για μας είναι ξεκάθαρο, ότι όλη αυτή η προσπάθεια δεν αφορά μονάχα την κυβέρνηση.

Ο λόγος είναι απλός: Ένα αναπτυξιακό σχέδιο, όσο άρτια επεξεργασμένο και τεκμηριωμένο να είναι, θα αποτύχει αν δεν καταφέρνει να εμπλέξει τις κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες, έν τέλει, αφορά.

Αυτή ήταν άλλωστε και η αρχή που μας οδήγησε να προχωρήσουμε από τον περασμένο Ιούλιο, στη διεξαγωγή των Περιφερειακών Συνεδρίων σε όλη τη χώρα.  Μια πρωτοφανής για τα ελληνικά χρονικά, διαδικασία ευρύτατου διαλόγου και όσμωσης με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία αποδεικνύεται πολύτιμη.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, που εμπλουτίζει και διευρύνει το πλαίσιο της αναπτυξιακής στρατηγικής για τη χώρα, προκύπτει και η εκ των πραγμάτων αναβάθμιση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Και αυτό διότι, από τη δική μας σκοπιά, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να έχει το ρόλο του ιμάντα μεταβίβασης των εκάστοτε κεντρικών κυβερνητικών πολιτικών, στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό άλλωστε αποτέλεσε συστατικό στοιχείο ενός μοντέλου παρωχημένου και κοντόφθαλμου, με το οποίο μας χωρίζει άβυσσος. Αντίθετα, είναι βαθιά μας πεποίθηση ότι η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί τον ισότιμο εταίρο της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαμόρφωση των πτυχών μιας αναπτυξιακής στρατηγικής πραγματικά ωφέλιμης για τον τόπο. Γιατί εκ του ρόλου της, η τοπική αυτοδιοίκηση έχει τη δυνατότητα να συμπυκνώνει εμπειρίες, να υποδεικνύει προβληματικές και φυσικά να καταθέτει πεπραγμένα που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσουν ως υπόδειγμα.

Πρόκειται εξάλλου και για ένα θεσμό, εντός του οποίου διαμορφώνονται σε πολλές περιπτώσεις ευρύτατες συναινέσεις και προωθητικές συνεργασίες, γεγονός που αποτελεί απαραίτητο συστατικό μιας αποτελεσματικής και κοινωνικά ωφέλιμης αναπτυξιακής στρατηγικής, όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο.

Υπάρχει τέλος, ένα ακόμα στοιχείο το οποίο λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν, σε σχέση με το ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης σε αυτή την προσπάθεια. Αυτό είναι το στοιχείο της δικαιοσύνης.

Διότι η χώρα, έχει ανάγκη από μια ανάπτυξη που θα είναι ισομερής και ισορροπημένη. Και είναι πολλαπλώς προβληματικό – κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά – να υπάρχουν διαφορετικές ταχύτητες στην ανάπτυξη κάθε περιφέρειας. Γνωρίζουμε, φυσικά, ότι δεν διαθέτουν όλες οι περιφέρειες τα ίδια αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Γνωρίζουμε όμως επίσης, ότι κάθε γωνιά αυτού του τόπου διαθέτει συγκεκριμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία πρέπει να εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια ώστε να αξιοποιηθούν στο έπακρο.

Στη βάση αυτή λοιπόν, δικαιοσύνη σημαίνει ισομερής ανάπτυξη ώστε να κατανέμονται ισομερώς και τα οφέλη αυτής στην κοινωνία.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, η υπόθεση της ανάπτυξης αποτελεί το μεγάλο εθνικό και κοινωνικό στόχο της νέας περιόδου για τη χώρα. Μιας περιόδου που η ανάπτυξη θα πρέπει πλέον να συμβαδίζει, απαρέγκλιτα, με την κοινωνική δικαιοσύνη.

*Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ