καταγγελία-δημ-συμβούλου-ο-δ-αμαρουσί-8584
ΔΗΜΟΙ | 21.09.2017 | 14:42

Καταγγελία Δημ. Συμβούλου: Ο Δ. Αμαρουσίου ιδιωτικοποιεί τον οδοφωτισμό

Την αντίθεσή της με την εμμονή της Δημοτικής Αρχής Αμαρουσίου να προχωρήσει στην παράδοση της εποπτείας τους οδοφωτισμού του δήμου σε ιδιώτες μέσω προγράμματος ΣΔΙΤ κάνει γνωστή η ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος του Δ. Αμαρουσίου, Μαίρη Διακολιού. Η σύμβουλος μάλιστα ερμηνεύει τι θα σήμαινε η ιδιωτικοποίηση του οδοφωτισμού για το δήμο και τους εργαζομένους του.

Συγκεκριμένα, η δημοτική σύμβουλος τονίζει ότι “ο Δήμος Αμαρουσίου στο ΔΣ της 19-9-2017, έφερε θέμα ανάθεσης του οδοφωτισμού της πόλης σε ιδιώτη, με το επιχείρημα ότι η εν λόγω Συμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) θα είναι -δήθεν- επωφελής.

Η Διοίκηση μάλιστα, για να στηρίξει την άποψή της, επικαλέστηκε μελέτες που όμως δεν μας έδειξε (sic!!!), γιατί ακόμη δεν ήταν έτοιμες να τεθούν υπόψη του Σώματος, (πράγμα που μετετέθη σε μεταγενέστερο χρόνο), ενώ το μόνο στοιχείο που έδωσε στη διάθεσή μας ήταν μία μελέτη προ διετίας βασισμένη σε στοιχεία 2014!

Μας κάλεσε δε να υπερψηφίσουμε την ΣΔΙΤ, δηλαδή το να μην έχει δικαίωμα ο Δήμος να λειτουργήσει τον δημοτικό οδοφωτισμό για 12 χρόνια, μόνο με διαβεβαιώσεις, χωρίς στοιχεία, γιατί ήταν ασφυκτικό το χρονικό περιθώριο το έργο να ενταχθεί υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ΣΔΙΤ, όπου βέβαια, πάλι δεν μας εξήγησε γιατί είναι προτιμότερο να ενταχθούμε υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ΣΔΙΤ και όχι να έχουμε οι ίδιοι την εποπτεία του έργου αυτού.

Όταν δε για να αντικρούσω την αντιφατική συλλογιστική της Διοίκησης χρησιμοποίησα -αναλογικά- τα μόνα στοιχεία που μας εδόθηκαν, ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου με… μάλωσε, γιατί δεν χρησιμοποίησα στοιχεία από τις πρόσφατες μελέτες, που όμως… δεν υπήρχαν στο φάκελλο του Δημοτικού Συμβουλίου!”

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΔΙΤ

Η Διοίκηση ζήτησε να υπερψηφίσουμε την ΣΔΙΤ χωρίς να μας πει ούτε πόσο κοστίζει η επένδυση, ούτε πώς θα χρηματοδοτηθεί, ούτε αν έχει αντίστοιχη δυνατότητα χρηματοδότησης ο Δήμος (πχ Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκά Προγράμματα κλπ), ούτε γιατί ο Δήμος δεν μπορεί από ίδιους πόρους να εκπονήσει τις απαιτούμενες μελέτες και να μην έχει ανάγκη τον ιδιώτη (εισπράττει 20 εκ. ευρώ το χρόνο για ανταποδοτικά τέλη και βάσει της έως τώρα γνωστής σε εμάς μελέτης, τουλάχιστον, το κόστος όλης της επένδυσης και για τα 12 χρόνια είναι περίπου 4 εκ ευρώ).

Με λίγα λόγια, εχτές η Διοίκηση του Δήμου έκανε το πρωτοφανές: Μας ζήτησε να εγκρίνουμε συμφωνία, χωρίς να ξέρουμε τους όρους της!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Η Διοίκηση θεωρεί ότι οι 6 ηλεκτρολόγοι του Δήμου θα απασχοληθούν σε άλλες ανάγκες (πχ ηλεκτροφωτισμός κτιρίων) αφού ο οδοφωτισμός θα παραχωρηθεί σε ιδιώτη. Όμως, δεν απάντησε στο τι θα γίνει η δημοτική υπηρεσία οδοφωτισμού αφού οι υπάλληλοί της θα απορροφηθούν αλλού, ούτε στο τι θα γίνει μετά τη λήξη της σύμβασης σε 12 χρόνια, όταν κανένας δημοτικός υπάλληλος δεν θα μπορεί να γνωρίζει τον χειρισμό των συστημάτων νέας τεχνολογίας, ούτε τι θα γίνει αν παρουσιαστούν στα 12 χρόνια της σύμβασης αδυναμίες της εταιρίας ή προστριβές με αυτήν… Πώς ο Δήμος θα έχει το προνόμιο – δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης, αφού οι υπάλληλοί του δεν θα έχουν την δυνατότητα έστω χειρισμού των συστημάτων;

Μόνη λύση φαντάζει να είναι η παράταση της σύμβασης, ή η εξεύρεση νέου ιδιώτη επενδυτή, ώστε εσαεί ο Δήμος να μην έχει τον έλεγχο της υπηρεσίας του…

Με λίγα λόγια, εχτές η Διοίκηση του Δήμου μας ζήτησε να παραχωρήσουμε σε ιδιώτη δημοτική υπηρεσία που αποφέρει έσοδα και προσφέρει εργασία και παράλληλα δυνατότητα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας (βασίζεται στα ανταποδοτικά τέλη), χωρίς να προβλέπει ή να μας ενημερώσει για τις διασφαλιστικές δικλείδες του Δήμου.

ΤΕΛΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΔΙΤ;

Δεν υπάρχει περίπτωση να εμπλακεί ιδιώτης σε δημόσια επένδυση αν δεν έχει κέρδος, το δε κέρδος αυτό τελικά το πληρώνει ο πολίτης, με αποτέλεσμα οι παρεχόμενες υπηρεσίες να αποβαίνουν ακριβότερες μακροπρόθεσμα. Αυτό αποδεικνύεται και από τη διεθνή εμπειρία, όπου στην πράξη έχει προκύψει ότι ΣΔΙΤ σε διάφορους τομείς (πχ στον τομέα της υγείας ή των αυτοκινητοδρόμων) έχει καταλήξει να είναι δαπανηρότερη καθώς το κόστος χρηματοδότησης και το κόστος των διοικητικών εξόδων για τους ιδιώτες είναι μεγαλύτερο απ’ ότι για το Δημόσιο. Προκειμένου δε το κόστος να περιοριστεί, συνήθως περιορίζεται η έκταση ή η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας ή περιορίζεται το προσωπικό ή μειώνονται οι μισθοί.

Μάλιστα, επειδή οι ΣΔΙΤ διαρκούν πολλά χρόνια συνήθως (ώστε ο ιδιώτης να αποσβέσει το κόστος του και να αποκομίσει το επιθυμητό για εκείνον κέρδος) οι αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες απαξιώνονται (στην περίπτωση του οδοφωτισμού Αμαρουσίου μόνο που δεν θα καταργηθούν, κατά την έμμεση ομολογία του Γενικού Γραμματέα) καθιστώντας τον ιδιωτικό τομέα μονοπώλιο, πράγμα που έχει μόνιμη επίδραση:

α) στο κόστος της υπηρεσίας (τα μονοπώλια πάντα είναι ακριβότερα),

β) στις θέσεις των εργαζομένων (δεν έχει σημασία το ότι οι υπάρχοντες ηλεκτρολόγοι θα απορροφηθούν αλλού, έχει σημασία ότι μη υπαρχούσης της ανάγκης εποπτείας του οδοφωτισμού από τον Δήμο δεν θα αντικαθίστανται, ή θα θεωρούνται υπεράριθμοι)

και γ) στην τοπική οικονομία (η ανάδοχος εταιρία θα δραστηριοποιείται σε δήμους ανά την Ελλάδα, συνεπώς οι εργαζόμενοί της και τα κέρδη της είναι απίθανο να προέρχονται ή να διοχετεύονται αντίστοιχα στο Μαρούσι).

Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Δήμος θα έπρεπε να ισχυροποιείται και να πρωτοπορεί ο ίδιος στις νέες τεχνολογίες επενδύοντας σε αυτές και δημιουργώντας ποιοτικές θέσεις εργασίας από αυτές. Έτσι, θα συνδράμει την τοπική οικονομία, τα μικρά οικογενειακά καταστήματα της περιοχής μας, τους τοπικούς αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους ως ένας από τους μεγαλύτερους ενισχυτές της.