απαράδεκτη-η-εικόνα-του-δ-αιγάλεω-στ-131930
ΔΗΜΟΙ | 30.12.2015 | 18:27

«Απαράδεκτη η εικόνα του Δ. Αιγάλεω στις γιορτές»

«Σε άθλια κατάσταση βρίσκεται το Αιγάλεω τις εορτάσιμες ημέρες… στην κυριολεξία παρατημένο»  αναφέρει σε ανακοίνωση του ο πρόεδρός ΑΠΣ “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ Κωνσταντίνος Σάμιος.

«Χωρίς αρχή και τέλος η κατάσταση στο στολίδι της πόλης, το άλσος-μπαρουτάδικο… σκουπίδια παντού, τόνοι φύλλων αμάζευτων για εβδομάδες, εκατοντάδες ξεκολλημένες πλάκες, σε ένα δήμο που χωρίς εκδηλώσεις, χωρίς πυξίδα, χωρίς φαντασία, χωρίς χρώμα γιορτών, κέρασε τους δημότες θλίψη και τους έστειλε αλλού» τονίζει ο  κ. Σάμιος.

Και συνεχίζει λέγοντας  χαρακτηριστικά «θλίψη, παρακμή, εγκατάλειψη του εμπορικού κόσμου που παλεύει μόνος του… και από κοντά υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, λόγια και «θα» που δείχνουν την απίστευτη υποκρισία των διοικούντων τον δήμο μας… τα παραδείγματα, όπως η οικτρή κατάσταση στο 1ο ΚΑΠΗ, τα έργα στη διαλυμένη πολύπαθη Μάρκου Μπότσαρη, στα αθλητικά κέντρα που καταρρέουν καθημερινά… η ανεπάρκεια και η ανικανότητά τους, πασίδηλη πια, σε όλη την πόλη, φάνηκε σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια αυτές τις εορτάσιμες ημέρες.

Όπου κι αν σταθείς, περπατήσεις, σε όλο το Αιγάλεω, από τις γειτονιές μέχρι το άλλοτε ακμαίο Εμπορικό Κέντρο, αυτό που συζητιέται, είναι η πλήρης ανυπαρξία του Δήμου Αιγάλεω σε αυτό που είθισται. Κυριολεκτικά άφαντος, με ελάχιστες έως μηδαμινές εκδηλώσεις, περιορισμένες σε ελάχιστες ώρες και μέρη του Δήμου, με ελάχιστη συμμετοχή του Λαού, χωρίς καμία διαφήμιση… Ένας Δήμος και μια Δημοτική Αρχή που περιορίστηκε στην υποτονική -απόλυτα διεκπεραιωτική- “υποχρέωση” του εορταστικού φωτισμού, στο Κεντρικό Αιγάλεω, αφήνοντας όλες τις γειτονιές και τις πλατείες τους στα μαύρα σκοτάδια.

Οι συγκρίσεις με διπλανούς Δήμους είναι καταλυτικές και δεν περιποιούν τιμή για την ιστορική μας πόλη… Δεκάδες εκδηλώσεις στο Περιστέρι. Χρώμα, φως παντού, μουσικές εκδηλώσεις, εκδηλώσεις αλληλεγγύης, happenings.

Τα ίδια και στον γειτονικό Κορυδαλλό… Στη Νίκαια… Ακόμα και στην Αγία Βαρβάρα…

Στην πόλη μας, οι πολίτες σχεδόν “σπρώχνονταν” για να επισκεφθούν την Αθήνα, τους γειτονικούς Δήμους.

Και εντέλει, να διασκεδάσουν, να ψωνίσουν, να φάνε, να πιουν τον καφέ τους… Βυθίζοντας ακόμη περισσότερο τους ηρωικούς εμπόρους – καταστηματάρχες – ιδιοκτήτες – ενοικιαστές σε πλήρη απόγνωση, απόντος του Δήμου, να παλεύουν μόνοι τους να συγκροτήσουν και να αναδείξουν -με ίδια μέσα- τα μαγαζιά τους… Να δώσουν λίγο χρώμα, λίγο φως, λίγη αισιοδοξία, στη χειμαζόμενη πόλη…

Και μέσα σ’ όλ’ αυτά, η πόλη στην κυριολεξία να μοιάζει παρακμιακή, μέσα σε ένα απίστευτο χάλι από άποψη καθαριότητας, προς τα έξω εικόνας, τόσο στο Κέντρο όσο και στην Περιφέρεια-γειτονιές της… Εκεί δε που πραγματικά είναι απογοητευτική η εικόνα, είναι η τριτοκοσμική εικόνα γύρω και μέσα στο Άλσος – Μπαρουτάδικο.

Τόννοι σκουπιδιών, μέσα κι έξω από τους κάδους, στα ήδη κατεστραμμένα πεζοδρόμια, με εκατοντάδες πλάκες διαλυμένες, τόννοι φύλλων από τα δέντρα, αμάζευτα δεξιά – αριστερά, η κατασκευή στη γωνία Ιεράς Οδού και Μυκηνών επιεικώς απαράδεκτη, κουρελού-μαχαλά -όπως αρέσκεται να αναφέρει στην αγαπημένη του φράση ο αξιότιμος κ. Δήμαρχος, όλα σε μια πρωτοφανή κατάσταση χωρίς προηγούμενο, που δείχνουν ότι η Δημοτική Αρχή, μετά την αδελφοκτόνα διχαστική πολιτική της στον χώρο των εργαζόμενων, στην κυριολεξία έχει χάσει τη μπάλα…

Παρατημένο το Αιγάλεω, οι γειτονιές, οι συμπολίτες, βλέπουν την παρακμή, στην κυριολεξία να συντρίβει κάθε διάθεση αλλαγής και αισιοδοξίας, που να πηγάζει απ’ αυτές τις εορτάσιμες μέρες.

Χωρίς ειρμό, χωρίς σχέδιο, χωρίς χρώμα, χωρίς φαντασία, χωρίς μεράκι, χωρίς -ουσιαστικά- εκδηλώσεις, χωρίς κανένα άρωμα γιορτών, η Δημοτική Αρχή του Δημήτρη Μπίρμπα, δείχνει και σ’ αυτό, την πλήρη ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ της… Όντας ξεκομμένη από τις πραγματικές ανάγκες και τις επιθυμίες όλων των Αιγαλιωτών, ακόμα και των πιο φανατικών υποστηρικτών της, φαντάζει σαν η πιο αδιάφορη για το εορταστικό κλίμα, Δημοτική Αρχή, που έχει περάσει από την ιστορική πόλη μας… Θα έλεγε κανείς ότι η εξοργιστική αδιαφορία της αγγίζει ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗΣ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑΣ για τις μέρες των Εορτών, και ό,τι αυτές συμβολίζουν για τον καθένα και καθεμιά συνδημότη και συνδημότισσα.

Πολλοί θα ρωτήσουν: Και τι ακριβώς έπρεπε να προτείνει κάποιος; Μα ακριβώς τα αντίθετα απ’ αυτά που δεν έπραξε ο κ. Μπίρμπας και οι συνεργάτες του.

Παντού, σε όλο το Αιγάλεω, έπρεπε -μήνες πριν- να έχει ενημερωθεί ο κόσμος για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, τόσο στο Κέντρο, όσο και στις γειτονιές… Χρώμα, φως και ήχοι, έπρεπε να συνδυάζονται… Παιδικά παιχνίδια,happenings, πράξεις αλληλεγγύης, σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά.

Στήριξη των μαγαζιών, σε συνεργασία με τους συλλόγους Εμπόρων – Καταστηματαρχών διασκέδασης, με συγκεκριμένες δράσεις, μουσικές εκδηλώσεις σε όλο το Εμπορικό Κέντρο… Στο Μπαρουτάδικο-Άλσος, παιχνίδια, εκδηλώσεις, πρωτότυπες δράσεις, με τα παιδιά, τους Συλλόγους Διδασκόντων, Γονέων και Κηδεμόνων, σε κάθε γειτονιά, πράξεις και εκδηλώσεις για τη στήριξη των αδυνάμων, αλλά και της ίδιας της γειτονιάς…

Έτσι λοιπόν, σε όλο το Αιγάλεω, συγκροτημένα, με τον λαϊκό παράγοντα ενεργό, με την αυτενέργεια και την πρωτοβουλία τους σε πλήρη και ολοκληρωμένη διάσταση, θα ήταν σίγουρο ότι η πόλη θα γέμιζε κίνηση, θα γέμιζε από εκδηλώσεις, από χαρούμενες φωνές και πρόσωπα… Και όχι μόνο αυτά… Αλλά η αισιοδοξία θα γυρνούσε στις ψυχές μικρών και μεγάλων…

Αντ’ αυτής της πρότασης, ο Δήμαρχος και οι συνεργάτες του διάλεξαν (και) σ’ αυτή τη χρονιά, να “ακυρώσουν” στην ουσία τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά, τα Φώτα, απέχοντας ή λειτουργώντας εντελώς διαχειριστικά – διεκπεραιωτικά”, σκορπώντας τη θλίψη και την κατήφεια σε όλη την πόλη… Και όχι μόνο αυτό που προαναφέραμε… Έχοντας αφήσει, έχοντας παρατήσει, στην ουσία, ακόμα και τον τομέα τής προς τα έξω εικόνας της πόλης, την καθαριότητά της, η οποία μέσα στις γιορτές, ήταν σε επιεικώς απαράδεκτο επίπεδο στα περισσότερα σημεία της, έδειξαν ότι στην κυριολεξία δεν τους ενδιέφεραν καθόλου οι γιορτές, και για το ό,τι αξίζουν αυτές τόσο για τον κόσμο του Αιγάλεω, όσο και για τους επαγγελματίες που παλεύουν να σταθούν όρθιοι, να αντέξουν τη φορολογική λαίλαπα, τις υποχρεώσεις και τα διαδοχικά ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ μέτρα.

Από την άλλη, η πασίδηλη και πασιφανής ανεπάρκεια της Δημοτικής Αρχής του Δημήτρη Μπίρμπα, φαίνεται και από τις συνεχείς ανεκπλήρωτες αυτοαναιρούμενες υποσχέσεις της, σε πλήθος χρονιζόντων πλέον καίριων ζητημάτων για την πόλη και τους κατοίκους της… Τα παραδείγματα δεκάδες… Πόσες φορές δεν έχουν υποσχεθεί, δεν έχουν τάξει ότι θα φτιάξουν την κυριολεκτικά διαλυμένη οδό Μάρκου Μπότσαρη… Πόσες φορές δεν έχουν υποσχεθεί ότι θα βελτιώσουν την κατάσταση στα υπό κατάρρευση Δημοτικά Αθλητικά Κέντρα… Και πόσο καιρό θα περιμένουν οι ηλικιωμένοι συνδημότες του Α’ ΚΑΠΗ, να φτιαχθεί το ταβάνι και οι σοβάδες, με τα νερά να μπαίνουν από παντού; Δωδεκα και πλέον μήνες, αφ’ ότου υποτίθεται ότι θα γινόταν η αποκατάσταση του χώρου…

Σε όλα, αναβλητικότητα, αβελτηρία, μετάθεση ευθυνών. Αναντιστοιχία λόγων και έργων… Καμμία κινητικότητα, καμία διάθεση άμεσων έργων, άμεσης παρέμβασης. Όλα με τον ρυθμό του αραμπά και της βραδυκίνητης γραφειοκρατίας… Η χελώνα σίγουρα θα τρέχει πιο γρήγορα για τα προβλήματα της πόλης, που πλέον αθροίζονται με απίστευτο ρυθμό, αφού η Διοίκηση του Δημήτρη Μπίρμπα αρέσκεται σε ανέξοδες υποσχέσεις και μόνο αυτές, σε δημόσιες σχέσεις και σε αχρείαστους τσαμπουκάδες με τους εργαζόμενους στον Δήμο, αλλά και με μαζικούς φορείς της πόλης, τους οποίους -στην καλύτερη περίπτωση- τους αγνοεί χαρακτηριστικά…

Ήδη οι Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισσες έχουν κατανοήσει καλά, ότι έτσι θα πορευθούν στη θητεία του Δημάρχου και των συνεργατών του… Και παλεύουν μόνοι… Γι’ αυτό και όλοι οι Αιγαλιώτες στηρίζουν τα τοπικά μαγαζιά, επιχειρήσεις, και τις προσπάθειές τους, στηρίζουν την ίδια την πόλη… Ερήμην της Δημοτικής Αρχής, που στο τέλος της θητείας της θα καταλάβει πολύ καλά ότι ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ…»