αγαπητέ-ηλία-επέλεξες-το-δρόμο-του-συ-145074
ΔΗΜΟΙ | 05.10.2015 | 14:59

«Αγαπητέ Ηλία, επέλεξες το δρόμο του συμβιβασμού»: Επιστολή κόλαφος κατά Ψινάκη από τον δημοτικό του σύμβουλο Αλ. Σόμογλου

Την επιστολή ανεξαρτητοποίησης του πρωτοκόλλησε την Δευτέρα 5/10 στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Μαραθώνα ο δημοτικός σύμβουλος Αλέξανδρος Σόμογλου, η οποία κοινοποιήθηκε στον Δήμαρχο Μαραθώνα, Ηλία Ψινάκη και στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Σπύρο Λιβαθηνό.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής:

Αγαπητέ Ηλία,

Συγνώμη εξ αρχής που καταπατώ τους κανόνες που διέπουν την επίσημη αλληλογραφία ενός Δήμου, αποφεύγοντας την τυπική προσφώνηση «αξιότιμε κύριε Δήμαρχε», αλλά θα ήθελα να σου απευθυνθώ με τον τρόπο που το πράττω εδώ και 18 μήνες, από το πρώτο διάστημα της γνωριμίας μας: Στον πρώτο ενικό, κοιτώντας σε στα μάτια και έχοντας απεριόριστη εκτίμηση στο πρόσωπό σου.

Αγαπητέ Ηλία, στη ζωή μου έχω μάθει να μην κατηγορώ ποτέ άλλους για δικές μου αποφάσεις και επιλογές. Το ίδιο θα κάνω και τώρα. Όπως πολύ καλά γνωρίζεις από την πρώτη στιγμή που μου πρότεινες μια θέση στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Πολίτες», ουδέποτε είχα στόχο να πραγματοποιήσω πολιτική καριέρα, ή να μετεξελιχθώ σε έναν καρεκλοκένταυρο εκπρόσωπο της τοπικής μας κοινωνίας, ο οποίος θα χρησιμοποιούσε τη θέση του δημοτικού συμβούλου ή το όποιο του αξίωμα προς όφελος των δικών του πολιτικών ή άλλων φιλοδοξιών. Μοναδικό μου όραμα ήταν να αλλάξουμε προς το καλύτερο την πόλη που μεγαλώνουν τα παιδιά μας και να εκσυγχρονίσουμε τον τρόπο διοίκησης του Δήμου, που στα δικά μου μάτια είχε τελματώσει.

Όλους αυτούς τους μήνες επιχείρησα πολλές φορές να σου καταθέσω τις ενστάσεις μου για τον τρόπο διοίκησης του Δήμου, είτε μέσω προσωπικών μας συναντήσεων, είτε κατά τη διάρκεια των συσκέψεων που πραγματοποιούσαμε οι δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξής μας. Επιχείρησα επανειλημμένα να σου αναλύσω τους λόγους για τους οποίους πιστεύω ότι το καράβι της δημοτικής μας αρχής ακολουθεί εδώ και μήνες λανθασμένη ρότα και παρά το γεγονός ότι βλέπουμε το παγόβουνο μπροστά μας, ουδείς παίρνει στα χέρια του το τιμόνι για να αποφευχθεί η μοιραία σύγκρουση. Δυστυχώς, απέτυχα παταγωδώς στην προσπάθειά μου. Απέτυχα να σε πείσω για καίρια ζητήματα που -στο δικό μου μυαλό- αποτελούν σημεία αναφοράς για την προσπάθεια που ξεκινήσαμε όλοι μαζί το Φεβρουάριο του 2014.

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω ότι το σύνθημα «αλλάζουμε την Ελλάδα, ξεκινώντας από το Μαραθώνα», έπρεπε να αποτελεί τον καθημερινό μας οδηγό στο Δήμο και να μην ξεχαστεί ως ένα απλό προεκλογικό πυροτέχνημα. Η αφετηρία μας, λοιπόν, στη μάχη απέναντι σε χρόνιες «πολιτικάντικες» νοοτροπίες που έφεραν τη χώρα μας στο σημερινό της τέλμα, έπρεπε να ξεκινήσει μέσα από το συνδυασμό μας. Εσύ επέλεξες να ακολουθήσεις το δρόμο του συμβιβασμού. Να αποφύγεις τις συγκρούσεις με φαινόμενα προσωπικής προβολής, άκρατου τοπικισμού και καθημερινής ισοπέδωσης της έννοιας «ομάδα» που έπρεπε να διέπει τους «Πολίτες».

Έδωσες το δικαίωμα σε μέλη της «ομάδας» να θεωρούν την ξεδιάντροπη κοροϊδία αναφαίρετο κεκτημένο τους λόγω δήθεν ειδικού… πολιτικού βάρους! Έδωσες το δικαίωμα σε μέλη της «ομάδας» να κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα ακόμη και ανθρώπους με τους οποίους κάθονταν στο ίδιο τραπέζι (είτε αυτό ήταν των παραταξιακών συσκέψεών μας, είτε ακόμη και το ίδιο σου το γραφείο). Η περαιτέρω παρουσία μου στο συνδυασμό «Πολίτες» απλά θα νομιμοποιούσε τη συνέχιση των παραπάνω θλιβερών φαινομένων. Και κάτι τέτοιο δεν θα το επέτρεπα στον εαυτό μου…

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω ότι για να φτάσουμε στο… ωμέγα που εσύ επιθυμείς (το όραμα για τη δημιουργία ενός Παγκόσμιου Μαραθώνα), πρέπει πρώτα να περάσουμε από το άλφα, το βήτα, το γάμα και όλα τα υπόλοιπα γράμματα της αλφαβήτου, που δεν είναι άλλα από μια ορθή λειτουργική, οργανωτική και πάνω απ’ όλα αποτελεσματική διοίκηση του Δήμου μας. Απέτυχα να σε πείσω ότι η μάχη της καθημερινότητας είναι εξίσου σημαντική με το όραμα της παγκοσμιοποίησης του Μαραθώνα. Απέτυχα να σε πείσω για τη σημασία της οργάνωσης του ίδιου μας του συνδυασμού, αρχής γενομένης από τη σημασία των παραταξιακών μας συνεδριάσεων, η εικόνα των οποίων μου προκαλεί απλά θλίψη. Και γι’ αυτή την εικόνα ο άνθρωπος που έχει τη μικρότερη ευθύνη είσαι εσύ…

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω ότι η διοίκηση του Δήμου μας απαιτεί εμπειρία και γνώση. Όλοι όσοι επιλέξαμε να πορευτούμε στο πλευρό σου πριν από ενάμιση χρόνο γνωρίζαμε ότι δεν θα ήσουν ο Δήμαρχος που θα ασχολιόταν καθημερινά με την αποκομιδή των σκουπιδιών, το κλείσιμο των λακκουβών ή τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ωστόσο το καλοκαίρι του 2014 ακούγαμε όλοι μας για μια ομάδα ειδικών επιστημόνων που θα συμπλήρωνε τη δική σου παρουσία και ουσιαστικά θα εφάρμοζε ένα πρότυπο μοντέλο διοίκησης για το σύνολο της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης. Αντ’ αυτού επί σειρά μηνών βλέπαμε συμβούλους διοίκησης να αλλάζουν σαν τα πουκάμισα, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στον κυκεώνα των προβλημάτων που μαστίζουν την καθημερινότητα του Δήμου μας. Επί σειρά μηνών προσπαθούσα να σου εξηγήσω ότι από τη στιγμή που επέλεξες στο ρόλο του Γενικού Γραμματέα ένα πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνής σου (απόφαση απόλυτα σεβαστή), έπρεπε να τον πλαισιώσεις με μια ομάδα έμπειρων στελεχών στην τοπική αυτοδιοίκηση προκειμένου να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό η αρτιότερη λειτουργία όλων των υπηρεσιών προς όφελος των πολιτών. Με μια υποσημείωση, όμως: Η συγκεκριμένη ομάδα να έχει καθημερινή παρουσία στο Δήμο.

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω ότι τα τεράστια προβλήματα του Δήμου μας δεν λύνονται εξ αποστάσεως. Η έλευση στο Δήμο Μαραθώνα ενός αληθινού γνώστη της τοπικής αυτοδιοίκησης, ενός ανθρώπου αναγνωρισμένου κύρους και επιπέδου, όπως ο Μιχάλης Χρηστάκης αποτελεί την καλύτερη κίνηση που έχει πραγματοποιηθεί στο Δήμο μας, εδώ και μήνες. Δυστυχώς, όμως, ενημερώθηκα ότι ο Μιχάλης Χρηστάκης ετοιμάζεται να αναλάβει καθήκοντα Γενικού Γραμματέα σε άλλο Δήμο και ότι ο ρόλος του στον Μαραθώνα θα είναι βοηθητικός και συμβουλευτικός. Ηλία μου, κανένας Δήμος, καμία εταιρία, καμία επιχείρηση (ακόμη και ιδιωτική, πόσο μάλλον δημόσια) δεν μπορεί να διοικηθεί χωρίς καθημερινό έλεγχο των υπηρεσιών και των υπαλλήλων της. Η μάχη της καθημερινότητας μπορεί να κερδηθεί μόνο με καθημερινή μάχη στα γραφεία και τις υπηρεσίες του Δήμου μας. Άνθρωποι με το κύριος και τις γνώσεις του Μιχάλη Χρηστάκη είναι σε θέση να επαναφέρουν το Δήμο μας σε ρότα ανάπτυξης και εύρυθμης λειτουργίας, μόνο με καθημερινή παρουσία στα Δημοτικά μας καταστήματα.

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω για την αναγκαιότητα που είχαμε ως δημοτική αρχή να είμαστε συνεπείς στα λόγια μας, μέσω των πράξεών μας. Η περίπτωση του Κλειστού γυμναστηρίου του Καβαρνού, αποτελεί προσωπικά για μένα μέγιστη ταπείνωση τόσο σε προσωπικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Θεωρώ αδιανόητο να έχουμε υποσχεθεί σε διακόσια παιδιά του Μαραθώνα και τις οικογένειές τους -από το Σεπτέμβριο του 2014- ότι το συγκεκριμένο γυμναστήριο θα είχε παραδοθεί το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, και να έχουμε συμπληρώσει ήδη ένα χρόνο, χωρίς να έχουμε υλοποιήσει τη δέσμευσή μας. Θεωρώ τραγικό να συζητάμε εδώ και μία εβδομάδα για το πως θα βρούμε 3.000€ για να ηλεκτροδοτηθεί η εγκατάσταση, θεωρώ τραγικό να μην έχουμε βρει εδώ και μήνες λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα και να ψάχνουμε την επίλυσή του στο… και πέντε, αλλά για όλα αυτά κατηγορώ μόνο τον εαυτό μου και κανέναν άλλον. Όφειλα να σου εξηγήσω καλύτερα ότι δεν είναι δυνατόν να κοροϊδεύουμε εδώ και μήνες όλα αυτά τα παιδιά που βρέθηκαν αθλητικά άστεγα και δυστυχώς απέτυχα παταγωδώς και σε αυτό το επίπεδο…

Αγαπητέ Ηλία, δυστυχώς απέτυχα να σε πείσω για την αναγκαιότητα ύπαρξης πραγματικών οφελών για το Δήμο μας, από τη διοργάνωση του Αυθεντικού Μαραθωνίου. Πέρσι τέτοια εποχή, όταν και εσύ δήλωνες έξαλλος από το χορό εκατομμυρίων που στήνεται στα παρασκήνια της συγκεκριμένης διοργάνωσης και την αδιαφορία των παραγόντων του ΣΕΓΑΣ απέναντι στο Δήμο Μαραθώνα, είχες δεσμευτεί ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου ότι θα πραγματοποιείτο μια συνεδρίαση ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα. Φτάσαμε ένα μήνα πριν τον Μαραθώνιο και ο Δήμος μας εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως φτωχός συγγενής και κομπάρσος της διοργάνωσης. Η δε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ…

Αγαπητέ Ηλία, η μεγαλύτερη μου αποτυχία ως συνεργάτης σου ήταν να σε πείσω για τη σημασία της καθημερινής επαφής που έπρεπε να έχουμε με τους πολίτες του Δήμου μας. Σου είχα επισημάνει την αναγκαιότητα ύπαρξης του Συμπαραστάτη του Δήμότη. Σου είχα υπογραμμίσει την αναγκαιότητα λειτουργίας μιας σύγχρονης ιστοσελίδας του Δήμου, στην οποία οι δημότες θα μπορούσαν να καταθέτουν ηλεκτρονικά τα προβλήματά τους. Σου είχα υπογραμμίσει τη σημασία της δικής σου επαφής με τους πολίτες. Κανείς μας δεν είχε από σένα την απαίτηση να γίνεις ένας «καλοχαιρέτας» δήμαρχος που θα τρέχεις σε γάμους και μνημόσυνα για ψηφοθηρικούς λόγους. Ωστόσο, επιχείρησα πολλές φορές να σου εξηγήσω πόσο σημαντικό είναι για τους επιχειρηματίες της πόλης μας να σε βλέπουν στα μαγαζιά τους, πόσο σημαντικό είναι για τον κόσμο να μπορεί να έρχεται σε επαφή μαζί σου, έστω και μια φορά το μήνα. Απέτυχα παταγωδώς να το πράξω…

Αγαπητέ Ηλία, με την παρούσα επιστολή σου ανακοινώνω την αποχώρηση μου από το Συνδυασμό «Πολίτες», την ανεξαρτητοποίησή μου στο Δημοτικό Συμβούλιο και την παραίτησή μου από τη θέση του Εντεταλμένου Συμβούλου Αθλητισμού. Ως συνεργάτης σου απέτυχα παταγωδώς να σε πείσω για τα δικά μου πιστεύω. Ελπίζω ως ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος να καταφέρω να συμβάλλω καλύτερα στη λειτουργία του Δήμου μας. Ξέρω ότι είσαι άνθρωπος που επιλέγει πάντα το δικό του διαφορετικό δρόμο για να υλοποιήσει τους στόχους του. Εύχομαι ολόψυχα να έχεις εσύ δίκιο και εγώ άδικο και πραγματικά το μονοπάτι που έχεις χαράξει να οδηγήσει τον Μαραθώνα μας εκεί που ονειρευτήκαμε όλοι μαζί να φτάσει. Το ξέρεις καλά, ότι θα είμαι αρωγός σου σε κάθε καλή προσπάθεια!

Υ/Γ.: Πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός γιατί διαθέτεις δίπλα σου ανθρώπους, που σε αγαπούν και πολλές φορές θυσιάζουν το προσωπικό τους συμφέρον για να σε υπερασπιστούν. Άκουσε αυτούς. Άκουσε τις επισημάνσεις τους. Ξέρεις, αλήθεια, ποια μέρα κατάλαβα ότι αυτός ο Δήμος μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο; Την παραμονή της διεξαγωγής του Ημιμαραθωνίου, όταν επισκέφτηκα την Αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου και είδα στις 7 το πρωί την Ερωφίλη Γκόνου να σκουπίζει το χώρο για να είναι καθαρός. Ποια; Την υπεύθυνη του προσωπικού σου γραφείου! Όταν λοιπόν μια συνεργάτης σου -που δεν έχει καμία σχέση με το Μαραθώνα- έχει αγαπήσει τόσο πολύ αυτή την πόλη και αφιερώνει καθημερινά ατελείωτες ώρες για να υλοποιηθεί το όραμά σου, τότε δικαιούσαι να πιστεύεις ότι θα δεις το όνειρό σου να υλοποιείται. Με ή χωρίς τον Σόμογλου ή τον κάθε Σόμογλου στο πλευρό σου…

Με εκτίμηση

Αλέξανδρος Σόμογλου