τι-απαντάει-η-χαλυβουργική-για-τη-μείω-230920
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | 13.02.2014 | 15:51

Τι απαντάει η Χαλυβουργική για τη μείωση του προσωπικού της έπειτα από “έξι χρόνια συνεχούς κρίσης”

Με ανακοίνωσή της, η Χαλυβουργική αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι, έπειτα από έξι χρόνια συνεχούς κρίσης, επιλέχθηκε το λιγότερο επώδυνο μέτρο, καθώς μέχρι σήμερα η εταιρεία δεν έθιξε στο ελάχιστο το εισόδημα και τις παροχές των εργαζομένων και ήταν η μόνη εταιρεία του κλάδου που δεν προέβη σε απόλυση ή διαθεσιμότητα.

Η Χαλυβουργική θέτει σε διαθεσιμότητα το 95% των εργαζομένων της για έξι εβδομάδες, μέχρι τις 31 Μαρτίου 2014, καθώς ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος αποφάσισε να βάλει «στοπ» στην παραγωγή μέχρι τον Απρίλιο.

Η διαθεσιμότητα αφορά 200 άτομα και, στο σημείο αυτό, πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν πρόκειται για απολύσεις, καθώς η εταιρεία θα συνεχίσει να πληρώνει το 50% του μισθού των διαθέσιμων, ενώ το υπόλοιπο θα συμπληρώνεται από τον ΟΑΕΔ. Η διαθεσιμότητα αφορά σε διάστημα έξι εβδομάδων.

Ωστόσο, εάν δεν υπάρξει στο άμεσο μέλλον κάποια σοβαρή θετική εξέλιξη, που να επιτρέπει στη βιομηχανία να συνεχίσει να λειτουργεί, τότε η διοίκηση της Χαλυβουργικής θα βρεθεί ενώπιον ακόμη πιο δύσκολων αποφάσεων.

Ήδη, τους τελευταίους μήνες από την επιχείρηση αποχώρησαν 148 εργαζόμενοι μέσω προγράμματος εθελουσίας εξόδου, ενώ όσοι παρέμειναν, είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται κατά 20%.

Ολόκληρη η ανακοίνωση αναφέρει:

Η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΑΕ εφαρμόζει πάντα στις σχέσεις με το προσωπικό της διαφανείς διαδικασίες και συνεχή διάλογο, με αποτέλεσμα την κατά το δυνατόν άριστη επικοινωνία και άμεση πληροφόρηση των εργαζομένων για την πορεία της εταιρείας. Στο πλαίσιο αυτό με το παρόν δελτίο τύπου η εταιρεία κοινοποιεί στο ευρύτερο κοινό τα παρακάτω στοιχεία, που έχουν ήδη γίνει αντικείμενο πολύμηνων διαβουλεύσεων με το προσωπικό της και το ΔΣ του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Χαλυβουργικής ΑΕ.

Από την αρχή της κρίσης, το 2008 μέχρι σήμερα η ζήτηση προϊόντων χάλυβα στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραματικά. Συγκεκριμένα από 2.500.000 τόνους ετησίως προ κρίσης, η ζήτηση έχει καταβαραθρωθεί στο επίπεδο των 300.000 τόνων ήτοι οκτώ φορές λιγότερο. Αντίστοιχα μειώνονται η παραγωγή των προϊόντων της εταιρείας, οι πωλήσει και ο τζίρος της ενώ οι ζημιές έχουν αυξηθεί και ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα η εξαγωγική δραστηριότητα καθίσταται ολοένα και πιο ζημιογόνος, εξαιτίας πολλών παραγόντων ιδιαίτερα δε λόγω του ενεργειακού κόστους.

Παρά τη δραματική μείωση της κατανάλωσης από το 2008 και τη συσσώρευση έκτοτε μεγάλων ζημιών, η Χαλυβουργική δεν έθιξε στο ελάχιστο το εισόδημα και τις παροχές των εργαζομένων της, κι ήταν η μόνη εταιρία του κλάδου που δεν προέβη σε καμιά απόλυση ή διαθεσιμότητα εργαζομένων. Η εταιρεία εξάντλησε όλα τα οικονομικά της όρια προκειμένου να διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων της στην καλλίτερη κατάσταση στην ελληνική βιομηχανία. Ακόμα και με καταγραφή δεκάδων εκατομμυρίων ζημιών το 2013 ανακοίνωσε κίνητρα και εφήρμοσε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου δημιουργώντας έτσι κατά το δυνατόν ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κοινωνικό δίχτυ για όσους από τους εργαζόμενούς μας αποφάσισαν οικειοθελώς να αποχωρήσουν. Επίσης η εταιρεία προχώρησε σε υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, αντίθετα από το κλίμα της εποχής, που γενικότερα και ειδικά στη βιομηχανία, η συλλογική διαπραγμάτευση δεν αποτελεί πρακτική συνεννόησης μεταξύ διοικήσεων και εργαζομένων.

Το εργοστάσιο της Χαλυβουργικής διαθέτει τεχνολογία αιχμής και χαρακτηρίζεται ως μια από τις πλέον σύγχρονες μονάδες στον κόσμο. Παρά ταύτα και πέραν από την παραπάνω δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία, το υψηλό ενεργειακό κόστος (ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο), με το οποίο ως βιομηχανία εντάσεως ενέργειας, επιβαρύνεται η χαλυβουργία στη χώρα μας, ακυρώνει τα παραπάνω πλεονεκτήματα της εταιρείας και την καθιστά κατ’ εξοχήν μη ανταγωνιστική ιδιαίτερα στην αγορά εκτός Ελλάδος, όπου θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε με εξαγωγική πολιτική.

Μέσα σε αυτό το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και εν αναμονή θετικότερων εξελίξεων, η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ Α.Ε., μετά από έξι χρόνια συνεχούς κρίσης, επέλεξε την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας, αντί αυτού των απολύσεων, ως το λιγότερο επώδυνο για τους εργαζόμενούς της, έχοντας στόχο τη βιωσιμότητα και διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας.