Ο κίνδυνος των συνεχών παρατάσεων ναρκοθετεί τους στόχους του 2017

Η ολοκλήρωση της δεκαήμερης διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς άφησε πολλά ανοικτά μέτωπα που δε φαίνεται να μπορούν να κλείσουν, εκτός αν σημάνει μια ολική υποχώρηση της Ελληνικής πλευράς. Με δεδομένες τις πολιτικές δυσκολίες που επιφέρει μια τέτοια κίνησης αποδοχής σκληρών μέτρων ο κίνδυνος της αέναης παράτασης της διαπραγμάτευσης είναι ορατός. Κάτι τέτοιο όμως κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα το σενάριο που έχει συντάξει η ελληνική πλευρά και προβλέπει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2017 αλλά και ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση. Ήδη τα μηνύματα από το μέτωπο του ΑΕΠ στο τελευταίο τρίμηνο του 2016 είναι άκρως ανησυχητικό και δημιουργεί πολύ αρνητική βάση για το 2017. Επιπλέον η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα, η οποία αυτήν την εβδομάδα μπαίνει στο μικροσκόπιο του SSM, επιδεινώνεται όσο καθυστερεί το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης. Την εβδομάδα αυτή πάντως θα καταβληθεί μια ύστατη προσπάθεια για να βρεθούν διέξοδοι στα αδιέξοδα με τηλεδιασκέψεις αλλά και επαφές των τεχνικών κλιμακίων.

Στόχος είναι να εξαντληθούν τα περιθώρια για τεχνική συμφωνία (Staff Level Agreement – SLA) πριν από το κρίσιμο Eurogroup της επόμενης Δευτέρας 20η Μαρτίου. Νέο ορόσημο σε περίπτωση που δε βρεθεί λύση είναι το άτυπο Eurogroup της 7ης Απριλίου ( θα πραγματοποιηθεί στην Μάλτα), ενώ υπάρχει και η προγραμματισμένη  σύνοδος των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 22 Μαΐου.

Στο μενού πάντως των τηλε – συζητήσεων αλλά και των τεχνικών επαφών θα βρεθούν όλα τα ανοικτά θέματα, δηλαδή οι νέες περικοπές σε αφορολόγητο και συντάξεις που ζητάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 3,5%, τα εργασιακά, αλλά και τα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων και των ενεργειακών.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα οι θεσμοί προεξάρχοντος του ΔΝΤ προς το οποίο προσβλέπει η Αθήνα με βάση τις τελευταίες διαρροές για τις επαφές Τσίπρα – Λαγκάρντ είναι αμετακίνητοι στο αίτημα το αφορολόγητο να πάει στο επίπεδο του ορίου φτώχειας. Δηλαδή να διαμορφωθεί περί τα 5.600 ευρώ για τον άγαμο και να αυξάνεται κλιμακωτά, ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων κάθε νοικοκυριού.

Όσον αφορά στις συντάξεις το αίτημα για κατάργησης της προσωπικής διαφοράς  είναι στο τραπέζι ώστε να οδηγήσει σε «εξοικονόμηση» 1,8 δισ. ευρώ ήδη από το 2019. Παράλληλα στα εργασιακά η σκληρή γραμμή των δανειστών παραμένει με το ΔΝΤ να ζητεί πάγωμα της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, κατίσχυση των επιχειρησιακών των κλαδικών συμβάσεων αλλά και αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10%.

Δείτε ακόμη:

Βερναρδάκης: Προτεραιότητα οι δημοσιονομικές αποδόσεις να επιστρέφουν στην κοινωνία

ΙΕΛΚΑ: Πόσα χρήματα εξοικονομούν οι καταναλωτές από τις προσφορές των Σούπερ Μάρκετ

Στο μέτωπο των αντιμέτρων οι θεσμοί επιμένουν ότι θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον υπάρξει υπέρβαση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα ενώ ζητούν να έχουν αναπτυξιακό κι όχι επιδοματικό χαρακτήρα. Προτιμούν δηλαδή μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών εισφορών, η μείωση της φορολογίας για τα πρόσωπα, από την αποκλιμάκωση των συντελεστών ΦΠΑ και του ΕΝΦΙΑ.

Τέλος σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις και δη την ενέργεια, όπου πολλοί γνώστες των ισορροπιών θεωρούν ότι κρύβεται το «κλειδί» της διαπραγμάτευσης οι θεσμοί περιμένουν πειστικές απαντήσεις για το πώς το 2020 το μερίδιο της ΔΕΗ θα μειωθεί στο 50% στην αγοράς. Είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τους Θεσμούς, καθώς άπτεται της εφαρμογής μια κεντρικής πολιτικής της ΕΕ, ενώ «καίει» τη Γερμανία. Ωστόσο η εκκρεμότητα με τις έρευνες του κοινοτικών αρχών (DG Com όπως παραδέχτηκε και το απόγευμα της Πέμπτης κορυφαίος κυβερνητικός αξιωματούχος) αλλά και της ΡΑΕ περιπλέκει την κατάσταση ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως πίεση για πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων.

Γιώργος Αλεξάκης