ρουβίκωνας-ανάσα-λευτεριάς-για-τον-επ-409024
ΚΟΙΝΩΝΙΑ | 09.11.2017 | 14:41

Ρουβίκωνας: Ανάσα λευτεριάς για τον επαναστάτη Κουφοντίνα

Ως «ανάσα λευτεριάς» χαρακτήρισε τη 48ωρη άδεια που δόθηκε στον Δημήτρη Κουφοντίνα ο Ρουβίκωνας, με ανάρτησή που έκανε στο Facebook πριν μία ώρα, την οποία ωστόσο, σύμφωνα με το iefimerida.gr, στη συνέχεια κατέβασε.

Ειδικότερα η αναρχική ομάδα στην ανάρτηση της ανέφερε ότι «η άδεια – ενώ τη δικαιούταν – άργησε χρόνια» δίνοντας την εξήγηση ότι αυτό συνέβη επειδή «ο Κουφοντίνας δεν έδινε – δεν έδωσε – τη “δήλωση μετανοίας” που του ζητούσε το Καθεστώς».

«Δεν βγήκε να αποκηρύξει τη δράση του. Δεν είπε “έκανα λάθος”. Δε λύγισε, παρόλο που δεν υπάρχει τίποτε πιο δελεαστικό για έναν αιχμάλωτο απ’ την – έστω στιγμιαία – απελευθέρωση του. Δεν εμφάνισε τις Ιδέες του σαν “σφάλματα του παρελθόντος”. Δεν τις ξεφτίλισε. Έτσι τις κράτησε ζωντανές», τόνιζε επίσης ο Ρουβίκωνας.

Η ανάρτηση παρέμεινε δημοσιευμένη για μία περίπου ώρα και στη συνέχεια «κατέβηκε». Αξίζει να σημειωθεί ότι την ανάρτηση αποκάλυψαν σήμερα ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, και η Ντόρα Μπακογιάννη, οι οποίοι εξαπέλυσαν δριμεία επίθεση κατά του Ρουβίκωνα τονίζοντας ότι χαρακτήριζαν ως αρχηγό τους τον Κουφοντίνα.

Ειδικότερα ο κ. Μητσοτάκης δηλωσε σήμερα μιλώντας στη Βουλή: «Κάποιοι προσπαθούν να απαξιώσουν αυτήν την πραγματικότητα. Είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος. Ομάδες τραμπούκων υπό την ανοχή της κυβέρνησης απειλούν και τρομάζουν. Ο αρχηγός του Ρουβίκωνα σήμερα χαρακτήρισε τον Κουφοντίνα ως τον μεγαλύτερο Έλληνα επανάσταση». «Ως πότε θα συνεχίσετε να υποβαθμίζετε αυτές τις πράξεις; Κανείς δεν έπιασε απ’ ευθείας το πιστόλι. Πρώτα ξεκινάς από τα μυαλά, τα πρότυπα, τις ιδέες, μετά στις μολότοφ, και μετά στο καλάσνικοφ. Ως πότε θα θεωρείτε αυτά τα σημάδια ακίνδυνα;» διερωτήθηκε επίσης ο κ. Μητσοτάκης.

Ολόκληρη η ανάρτηση:

Ανάσα λευτεριάς για τον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα, μετά από 15 χρόνια εγκλεισμού.

Η άδεια – ενώ τη δικαιούταν – άργησε χρόνια. Άργησε, καθώς ο Κουφοντίνας δεν έδινε – δεν έδωσε – τη “δήλωση μετανοίας” που του ζητούσε το Καθεστώς. Δεν βγήκε να αποκηρύξει τη δράση του. Δεν είπε “έκανα λάθος”. Δε λύγισε, παρόλο που δεν υπάρχει τίποτε πιο δελεαστικό για έναν αιχμάλωτο απ’ την – έστω στιγμιαία – απελευθέρωση του. Δεν εμφάνισε τις Ιδέες του σαν “σφάλματα του παρελθόντος”. Δεν τις ξεφτίλισε. Έτσι τις κράτησε ζωντανές.