βερναρδάκης-στο-υδμηδ-για-τα-δύσκολα-146888
ΔΗΜΟΣΙΟ | 23.09.2015 | 07:29

Βερναρδάκης στο ΥΔΜΗΔ για τα δύσκολα… του Δημοσίου – Γιατί έπρεπε να μείνει στη θέση του

Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης διατηρεί τη θέση του ως αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ήταν μια επιλογή του Αλέξη Τσίπρα τον περασμένο Ιούλιο που «του βγήκε» αλλά δεν πρόλαβε να αποδώσει όσα επιθυμούσε λόγω των πολιτικών εξελίξεων… Έτσι, με την απόφασή του αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας δίνει περισσότερο χρόνο στο Χριστόφορο Βερναρδάκη να πραγματοποιήσει τις προτεραιότητες που έθεσε πριν λίγους μήνες.

Ο νέος υπουργός –εκ των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα– καλείται να συνεισφέρει στην περαιτέρω μείωση του κόστους του ελληνικού δημοσίου και να διαμορφώσει ένα πρόγραμμα «για τη δημιουργία ικανοτήτων και αποπολιτικοποίηση της ελληνικής διοίκησης», όπως προβλέπει ρητά η συμφωνία με τους δανειστές.

Ταυτόχρονα, ο νέος υπουργός βρίσκει το νέο πλαίσιο για την αξιολόγηση και την επιλογή προϊσταμένων να έχει ολοκληρώσει την φάση της δημόσιας διαβούλευσης και να κατευθύνεται προς ψήφιση στην Βουλή.

Επίσης, ο κ. Βερναρδάκης θα είναι αυτός που θα πρέπει να σχηματίσει το νόμο για τον μόνιμο μηχανισμό κινητικότητας και το δυσκολότερο όλων: Το νέο ενιαίο μισθολόγιο!

Να σημειωθεί ότι πρόσφατα σε συνέντευξή του ο Χριστόφορος Βερναρδάκης προανήγγειλε μια ριζική θεσμική διοικητική μεταρρύθμιση που αποτελεί τη συγκρότηση ενός μητρώου δημοσίων υπαλλήλων με αυξημένα τυπικά προσόντα.

Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ στο αντικείμενο «Πολιτική Ανάλυση: Κόμματα και Πολιτική Συμπεριφορά», ενώ από τον Οκτώβριο του 2004 έως τον Νοέμβριο του 2009 υπηρέτησε ως Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο γνωστικό αντικείμενο «Ποσοτική Ανάλυση Πολιτικής».

Κατά την περίοδο 1987-1988 πραγματοποίησε επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Φιλοσοφία (Σορβόννη – Πανεπιστήμιο Paris I). Η διδακτορική του διατριβή (1995) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είχε ως αντικείμενο τα πολιτικά κόμματα της περιόδου 1974-1985 και την ενσωμάτωσή τους στο νομικο – πολιτικό θεσμικό σύστημα της περιόδου.

Το 1993 ίδρυσε την εταιρεία δημοσκοπήσεων και κοινωνικών ερευνών VPRC, της οποίας διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. έως τον Νοέμβριο του 2004, αναλαμβάνοντας κατόπιν τη θέση του Επιστημονικού Συμβούλου.

Ασχολείται ιδιαίτερα με τη θεωρία των πολιτικών κομμάτων, την πολιτική συμπεριφορά, την εκλογική-κοινωνική έρευνα και ευρύτερα το χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2011 από τις εκδόσεις Σάκκουλα με τίτλο: Πολιτικά Κόμματα, Εκλογές και Κομματικό Σύστημα – Οι μετασχηματισμοί της πολιτικής αντιπροσώπευσης 1990-2010.