Το νέο μνημόνιο πυροδοτεί πολιτικές εντάσεις

Οι εξαγγελίες του Βερολίνου και των Βρυξελλών για τρίτο “πακέτο” στη διάρκεια του φθινοπώρου δημιουργεί τις συνθήκες για έναν νέο κύκλο πολιτικής αστάθειας. Η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε μια στρατηγική ελεγχόμενης έντασης με την Τρόικα θέτοντας το δίλημμα “χαλάρωση των πιέσεων ή κάλπες”, αλλά αυτός ο σχεδιασμός ανατρέπεται από τη στιγμή που το Βερολίνο στέλνει πρόωρα μηνύματα για τις γερμανικές αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης στο εξής.

Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική μυθολογία γύρω από τις γερμανικές εκλογές της 22ης Σεπτεμβρίου, ως μίας οριακής στιγμής για το ελληνικό ζήτημα μετά την οποία θα άνοιγαν οι ουρανοί, καταρρέει με πάταγο. Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚΟ Β. Σόιμπλε επανήλθε με χθεσινή συνέντευξή του για να αποκλείσει εκ νέου το ενδεχόμενο κουρέματος του ελληνικού χρέους και για να επιβεβαιώσει ότι το 2014 θα πρέπει να συμφωνηθεί ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Γ. Ντάισελμπλουμ, ενώ ο γερμανικός τύπος επεξεργάζεται σενάρια για το περιεχόμενο του τρίτου “πακέτου” αφού η παροχή νέων δανείων πολύ δύσκολα θα εγκριθεί από τα εθνικά κοινοβούλια χωρών μελών της ευρωζώνης.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις το “μείγμα” στο οποίο καταλήγει το Βερολίνο, η ΕΚΤ και η Κομισιόν είναι η μείωση των επιτοκίων, η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, η μετακίνηση ενός ποσού της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στον ΕΣΜ και η αξιοποίηση κονδυλιών από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ. Εάν όλα αυτά δεν επαρκούν για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, τότε θα εξεταστεί και το ενδεχόμενο χρηματοδότησης απευθείας από τον ΕΣΜ. Το πρόβλημα για την ελληνική πλευρά είναι ότι όλα αυτά σημαίνουν νέο μνημόνιο, δηλαδή παράταση του ελέγχου από την Τρόικα και ένα πρόγραμμα μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης και μεταρρυθμίσεων με χρονικό ορίζοντα έως το 2016 ή και το 2017.