τι-αλλάζει-στις-άδειες-τουριστικών-κα-77366
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ | 24.11.2016 | 22:48

Τι αλλάζει στις άδειες τουριστικών καταλυμάτων

Από τον Οκτώβριο του 2017 όποιος επιθυμεί  να δραστηριοποιηθεί στον τουρισμό θα μπορεί  να γνωστοποιεί την έναρξη της επιχείρησης και να να λαμβάνει άδεια λειτουργίας.

Πιο συγκεκριμένα:

Μέχρι 30/09/2017 χορήγηση ειδικού σήματος λειτουργίας εντός 28 ημερών. Από 01/10/2017 θα υπάρχει μόνο υπαγωγή στο καθεστώς «γνωστοποίησης». Επίσης με το νομοσχέδιο προβλέπεται υπαγωγή της «άδειας» λειτουργίας κολυμβητικών δεξαμενών στο καθεστώς της «γνωστοποίησης» (μόνο ηλεκτρονικά).

Με τις αλλαγές αυτές αναμένεται να γίνει δραστική μείωση δικαιολογητικών. Πιο συγκεκριμένα καταργούνται:

– η υποχρέωση υποβολής των αρχιτεκτονικών σχεδίων,

– της Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας,

– της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.),

– της προσκόμισης βεβαίωσης σύνδεσης με το αποχετευτικό δίκτυο – αντικατάσταση με αποδεικτικό

-το Πιστοποιητικό πυρασφάλειας για καταλύματα άνω των 51 κλινών.

Πλέον η διαδικασία κατάταξης σε κλειδιά γίνεται προαιρετική.

Κατά τη διαδικασία της γνωστοποίησης απαιτούνται τα ελάχιστα κρίσιμα στοιχεία: το όνομα, η διεύθυνση του τόπου άσκησης της δραστηριότητας, το είδος της οικονομικής δραστηριότητας ή των οικονομικών δραστηριοτήτων που πρόκειται να ασκηθούν

Ο χρόνος για χορήγηση άδειας και έναρξη λειτουργίας στο παλαιό καθεστώς ήταν τουλάχιστον 30 ημέρες. Στο νέο καθεστώς, η λειτουργία της συγκεκριμένης δραστηριότητας γίνεται αμέσως μετά τη γνωστοποίηση.

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση «το μέχρι σήμερα αδειοδοτικό καθεστώς εξακολουθούσε να βασίζεται πρωτίστως στην «εκ των προτέρων αδειοδότηση» με αρνητικές συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη, τον ανταγωνισμό και τη δημιουργία θέσεων εργασίας αλλά και εν γένει για την αποτελεσματικότητα του ίδιου του συστήματος αδειοδότησης.»

Ουσιαστικά το πολυδαίδαλο αυτό σύστημα δημιουργούσε θύλακες διαφθοράς. Παράλληλα, όπως, τονίζεται, «το σύστημα αδειοδότησης δεν στόχευε σε κριτήρια κινδύνου ούτε αξιοποιούσε εργαλεία αναλογικά της επέλευσης του κινδύνου αλλά απαιτούσε μόνο επιβαρυμένες γραφειοκρατικές διαδικασίες, πολλές φορές δε επαναλαμβανόμενες, για κάθε οικονομική δραστηριότητα, ανεξαρτήτως του είδους και μεγέθους της.  Μέσα στο πλαίσιο αυτό, οι αρχές έδιναν δυσανάλογη βαρύτητα στην (εκ των προτέρων) αδειοδοτική διαδικασία αυτή καθεαυτή, χωρίς να διασφαλίζουν εάν πράγματι οι οικονομικές δραστηριότητες συμμορφώνονται με τις κύριες απαιτήσεις ασφάλειας σε διαχρονική βάση.»

Γιώργος Αλεξάκης – reporter.gr