τα-6-σημεία-της-οκε-για-το-ασφαλιστικό-π-133978
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ | 16.12.2015 | 10:47

Τα 6 σημεία της ΟΚΕ για το ασφαλιστικό: Περιμένει εξειδικεύσεις από την κυβέρνηση και… δεν απαντάει!

Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του υπουργείου Εργασίας, η ΟΚΕ είχε ως χρονικό ορίζοντα διατύπωσης της γνωμοδότησής της τη 15η Δεκεμβρίου.

Η «Ναυτεμπρική» παρουσιάζει τους βασικούς άξονες του σχεδίου γνώμης της ΟΚΕ για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, στους οποίους επισημαίνονται με έμφαση οι επιφυλάξεις της ΟΚΕ σχεδόν για το σύνολο των προτάσεων του υπουργείου Εργασίας, επειδή διαπιστώνεται η απουσία (από την πρόταση του υπουργείου) συγκεκριμένων προτάσεων ή έστω «γενικών κατευθύνσεων» στα περισσότερα σημεία που θίγει η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, με αποτέλεσμα, όπως αναφέρει η ΟΚΕ, να μην επιτρέπεται «η διατύπωση εμπεριστατωμένης κρίσης».

Στο 11σέλιδο κείμενο του σχεδίου γνώμης της ΟΚΕ η βασική κριτική που ασκείται επί της πρότασης των «γενικών αρχών της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης» του υπουργείου Εργασίας είναι η απουσία από το κείμενο ακόμη και γενικών κατευθύνσεων που να επιτρέπουν μια εμπεριστατωμένη και ουσιαστική κριτική, η οποία θα συμβάλει σε έναν ουσιαστικό διάλογο μεταξύ πολιτείας και κοινωνικών εταίρων.

Μάλιστα, στο σχέδιο γνώμης της ΟΚΕ αναφέρεται ότι «οι γενικές αρχές της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, όπως καταγράφονται στο παραδοθέν σε αυτήν κείμενο, διατυπώνονται με τρόπο πολύ συνοπτικό, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις δεν υφίσταται αναφορά σε μία γενική τους έστω κατεύθυνση».

Αυτό ισχύει στα περισσότερα σημεία του κειμένου, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν κυρίως την οργανωτική και λειτουργική ενοποίηση των Ταμείων, στα οποία δίδονται κάποιες πληροφορίες για τα γενικά χαρακτηριστικά τους.

Τα θέματα επί των οποίων επιφυλάσσεται να απαντήσει η ΟΚΕ μέχρι να εξειδικευθούν οι αρχές της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και να προκύπτουν σαφώς οι κοινωνικές και οι οικονομικές της επιπτώσεις είναι τα εξής:

1. Ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων.

2. Η εθνική σύνταξη.

3. Η συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης και το ζήτημα των κοινωνικών πόρων.

4. Η αντικατάσταση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος των επικουρικών ταμείων από τη «ρήτρα βιωσιμότητας».

5. Η ανακεφαλαιοποίηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και η δημιουργία ενιαίου συστήματος κοινωνικών πόρων.

6. Η έλλειψη προσδιορισμού του τρόπου με τον οποίο θα γίνει ο εξορθολογισμός του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.