«Συμφόρηση» με κρατικά οχήματα

«Θα ζητήσω από την πρόεδρο της Βουλής –ξέρω, μπορεί να στεναχωρήσω κάποιους– να επανεξετάσει και να καταργήσει το προνόμιο του βουλευτικού αυτοκινήτου, διότι δεν πιστεύω ότι οι βουλευτές μας στερούνται της οικονομικής δυνατότητας να μετακινούνται με τα δικά τους έξοδα». Πριν από ένα έτος, στις 8/2/2015, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παρουσίαζε τις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησής του, κι ανάμεσα στις άλλες εξαγγελίες περιλαμβάνονταν και σημεία για τη μείωση της σπατάλης και των προνομίων των βουλευτών και ευρύτερα των κρατικών στελεχών.

Όπως γράφει η «Καθημερινή»: «Δίνουμε εντολή να πουληθούν κυβερνητικά αυτοκίνητα που κοστίζουν προκλητικά ποσά, άνω των 700.000 ευρώ, τη στιγμή που ο μέσος Ελληνας πολίτης υποφέρει», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στις 26/11/2015, με απόφαση του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, παρατείνεται η ισχύς των συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων για τους βουλευτές και τους ευρωβουλευτές μέχρι τα τέλη του 2017, για περίπου δύο έτη. Το προνόμιο του βουλευτικού αυτοκινήτου παραμένει, με μείωση του κόστους ενοικίασης κατά 20% σε σχέση με τα ισχύοντα.

Η περυσινή πρωθυπουργική εξαγγελία για κατάργηση του βουλευτικού προνομίου έπεσε στο κενό. Εξάλλου και σε όλη τη διάρκεια του 2015, ελάχιστοι ήταν οι βουλευτές –από το σύνολο των κοινοβουλευτικών ομάδων– που δεν έκαναν χρήση του προνομίου τους. Ο ακριβής τους αριθμός δεν είναι γνωστός, αν και ορισμένοι το ανακοίνωσαν (κάποιοι θορυβωδώς). Πάντως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν ξεπερνούν τους 15-20 στους 300.

Μετέωρες εξαγγελίες

Αν στο συγκεκριμένο πεδίο των βουλευτικών αυτοκινήτων οι κυβερνητικές εξαγγελίες έμειναν μετέωρες, στο χάος του κρατικού στόλου ελάχιστα πράγματα έχουν προχωρήσει. Τον Μάιο του 2015 προωθήθηκαν για πώληση, μέσω ηλεκτρονικής δημοπρασίας, 146 πολυτελή αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού που ανήκαν παλαιότερα σε κρατικές ή δημόσιες υπηρεσίες. Επρόκειτο σε μεγάλο βαθμό για αποτέλεσμα μιας αργόσυρτης διαδικασίας που προέβλεπε αντικατάσταση όλων των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού από άλλα μικρότερα, μέχρι 1.400 κ.ε., με αρχικό όριο αντικατάστασης τα τέλη του 2010.

Δείτε ακόμη:

«Συμψηφίζονται» εισφορές με φοροελαφρύνσεις - Τι «ξημερώνει» για ελεύθερους επαγγελματίες

Παγίδες στο ασφαλιστικό για 650.000 δημοσίους υπαλλήλους - Από τι κινδυνεύουν όσοι αποχωρήσουν και τι χάνουν όσοι παραμείνουν στην υπηρεσία

Ο συνολικός κρατικός στόλος αυτοκινήτων έφτανε τις 57.654 οχήματα το 2006. Το ετήσιο κόστος κίνησης και συντήρησης – επισκευών υπολογιζόταν τότε σε 350 εκατ. ευρώ. Το 2010 είχαν μειωθεί στις 44.000, με το ετήσιο κόστος να παραμένει στα 320 εκατ. ευρώ. Τότε ελήφθη και η απόφαση για αντικατάσταση όλων των αυτοκινήτων άνω των 1.400 κ.ε., εκτός των περιπτώσεων που υπήρχε συγκεκριμένη ανάγκη για όχημα μεγαλύτερου κυβισμού. Απόφαση βέβαια που χρειάστηκε χρόνια για να προχωρήσει…

Το 2013 ελήφθη από το τότε υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός Μητρώου Κρατικών Αυτοκινήτων, όπου θα καταγράφονταν όλα τα οχήματα του Δημοσίου, δημιουργώντας μια αξιόπιστη βάση δεδομένων. Ταυτόχρονα, επαναλήφθηκε η κατεύθυνση για την απόσυρση των αυτοκινήτων «πολυτελούς χαρακτήρα», με στόχο μείωση των λειτουργικών εξόδων περισσότερο από 20%. Στις αρχές του 2016 ακόμα προσπαθούμε να μάθουμε πόσα και ποια είναι τα κρατικά αυτοκίνητα.

Η κατάσταση αυτή δημιουργεί όχι μόνο συνθήκες αδιαφάνειας αλλά και εκμετάλλευσης από ασυνείδητους. Ερευνα του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, με αντικείμενο τις μετακινήσεις των κρατικών αυτοκινήτων για το έτος 2015, κατέγραψε πολλαπλά εικονικά δρομολόγια, καθώς και σπατάλες από τον εφοδιασμό καυσίμων και τη διέλευση διοδίων. Οχήματα που μεταφέρουν πεθαμένους, υπερκινητικό δημόσιο υπάλληλο με 129 διελεύσεις διοδίων σε 26 ημέρες, ακόμα και ένα…. υπερηχητικό κρατικό αυτοκίνητο που διήνυσε 627 χλμ. σε περίπου 40 λεπτά.

Πηγή: «Καθημερινή»