μετοχοποίηση-πανεπιστημίων-μέσω-σ-267386
ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ | 10.02.2013 | 18:32

Μετοχοποίηση… πανεπιστημίων μέσω… Στυλιανίδη

Για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, μιλά με συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ο υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται και στο άρθρο 16 του Συντάγματος (κρατικά ΑΕΙ, ΤΕΙ), ζητώντας την Αναθεώρησή του. Μέχρι τότε, προτείνει «στον ενδιάμεσο χρόνο -για να μη χάνουμε άλλες ευκαιρίες- θα μπορούσαμε με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο να νομοθετήσουμε υπέρ των Μεικτών Πανεπιστημίων. Δηλαδή, κάποια από τα υφιστάμενα δημόσια πανεπιστήμια που δεν επαρκεί να συντηρήσει ο κρατικός προϋπολογισμός, θα μπορούσαν πιλοτικά να μετοχοποιήσουν το 49% της αξίας τους και να το διαθέσουν μαζί με το μάνατζμεντ σε επενδυτές, ιδρύματα, ή άλλους φορείς».

Μέσω των Μεικτών Πανεπιστημίων, όπως λέει, «θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις για να τρέξουν ταχύτερα προγράμματα προσέλκυσης ξένων – μη ευρωπαίων φοιτητών, με δίδακτρα, θα ενισχύονταν η πρωτογενής έρευνα, θα δημιουργούνταν κίνητρα για την επιστροφή χιλιάδων διαπρεπών Ελλήνων του εξωτερικού και χωρίς να διαταραχτεί ο έλεγχος του κράτους επί του πανεπιστημίου, θα επέτρεπε στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα να αναγεννήσει ένα σύγχρονο ρεύμα φιλελληνισμού καθιστώντας την Ελλάδα Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο και δημιουργώντας για το ΑΕΠ έσοδα πολλαπλάσια από αυτά που βγάζουμε ετησίως από τον τουρισμό».

Ψήφος στους ομογενείς – Νομοθετική πρωτοβουλία από τους πολίτες

Αναφερόμενος στο νόμο περί ιθαγένειας, υπογραμμίζει ότι η ελληνική παιδεία, ο πολιτισμός και ο οικουμενικός ελληνισμός είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και ως τέτοια πρέπει να αναδειχθούν και μέσα από τη Συνταγματική Αναθεώρηση με:

Τη συνταγματική κατοχύρωση και προστασία της ελληνικής γλώσσας που είναι και «είναι εθνική υποχρέωση. Η ελαστικοποίηση της διάταξης για την ψήφο των ομογενών, θα κινητοποιήσει τον οικουμενικό ελληνισμό και θα τον επανασυνδέσει με τη μητρόπολη, με θετικές συνέπειες στην ανάπτυξη, στην τεχνογνωσία και στην αποτελεσματική εθνική πολιτική της Ελλάδος».

Τη θεσμοθέτηση της νομοθετικής πρωτοβουλίας των πολιτών, «που με τη συγκέντρωση ενός συγκεκριμένου αριθμού υπογραφών θα μπορούν να προκαλέσουν την έναρξη νομοθετικής πρωτοβουλίας στο κοινοβούλιο, ενεργοποιεί και πάλι τους πολίτες καθιστώντας τους συμπρωταγωνιστές και συνυπεύθυνους για τις εξελίξεις και όχι απλούς, αδιάφορους παρατηρητές».

Αντιστοίχιση βουλευτικής έδρας και αριθμών ψήφων

Σε επίπεδο κυβέρνησης δεν έχει τεθεί θέμα εκλογικού νόμου, «τουλάχιστον σε εμένα», σημειώνει ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. Όπως λέει στη συνέντευξή του, πιστεύει ότι πρέπει «να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στα δύο συστήματα και κατά κάποιο τρόπο το υφιστάμενο σύστημα διασφαλίζει αυτή την ισορροπία. Δηλαδή και αναλογική εκπροσώπηση, αλλά και προϋποθέσεις κυβερνητικής σταθερότητας». «Εάν ο λαός θέλει συνεργασία, τότε δημιουργεί τις προϋποθέσεις από μόνος του, όπως έκανε με αυτό τον εκλογικό νόμο. Εάν θέλει αυτοδύναμη κυβέρνηση, πάλι έχει την επιλογή ο ίδιος ο λαός», υπογραμμίζει.

«Ο υφιστάμενος εκλογικός νόμος έχει αδυναμίες, οι οποίες σαφώς θα πρέπει να διορθωθούν. Για παράδειγμα, ο κάθε βουλευτής θα πρέπει να νιώθει ότι εκπροσωπεί ισοδύναμα περίπου σύνολα πολιτών. Δεν μπορεί δηλαδή να έχεις μία εκλογική περιφέρεια τεράστια και μία εκλογική περιφέρεια μικρή. Θα πρέπει να υπάρχει μία αντιστοίχιση στον αριθμό των εδρών και στον κόσμο, που εκπροσωπεί ο κάθε εκλεγόμενος βουλευτής στο Κοινοβούλιο», συμπληρώνει.

Αναμόρφωση του Οικονομικού Συντάγματος

Αναφορικά με τον οικονομικό τομέα, υπογραμμίζει «μερικές ενδεικτικές προτάσεις, έξω από αυτές που συνήθως συζητούνται, ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης:

»Πρώτα απ όλα, η αναμόρφωση του λεγόμενου Οικονομικού Συντάγματος, που μπορεί να σπάσει αγκυλώσεις και να απελευθερώσει υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής αγοράς. Ενδεικτικό παράδειγμα θα ήταν, η υποχρέωση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού με συνταγματική ή κατ΄ εξουσιοδότηση νομοθετική διάταξη που θα υπαγόρευε την υποχρέωση της εκάστοτε κυβέρνησης να μην ξοδεύει περισσότερα απ΄ αυτά που παράγει δημιουργώντας δημόσιο έλλειμμα.

»Αναγκαία καθίσταται η πρόβλεψη για σταθερό φιλελεύθερο φορολογικό σύστημα, σαν αυτό που ήδη προβλέπεται για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και για άλλα πεδία οικονομικής δράσης. Είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα συμβάλει στην αφύπνιση των δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής αγοράς, όπως ακριβώς έγινε με την ελληνική ναυτιλία που διαπρέπει διεθνώς».