αντίθετη-σε-οποιαδήποτε-περικοπή-του-116184
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | 18.04.2016 | 15:37

Αντίθετη σε οποιαδήποτε περικοπή του επιδόματος παραμεθόριων-προβληματικών περιοχών η ΟΣΕΑΔΕ

Την αντίθεση της εκφράζει η ΟΣΕΑΔΕ σε οποιαδήποτε περικοπή του σχετικού επιδόματος παραμεθόριων-προβληματικών περιοχών με ανακοίνωση της ενώ θεωρεί ότι «όλοι οι νομοί και ειδικά τα νησιά των 7 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων που ήταν ήδη ενταγμένα πρέπει να συνεχίσουν να συμπεριλαμβάνονται στις περιοχές που δικαιολογούν τη χορήγηση του ως άνω επιδόματος.»

Δείτε αναλυτικά την πλήρη ανακοίνωση της ομοσπονδίας:

«Σύμφωνα με  τον νόμο για το νέο μισθολόγιο ( ν. 4354/15, ΦΕΚ α 176) και πιο συγκεκριμένα το άρθρο 19, η καταβολή του επιδόματος απομακρυσμένων – παραμεθόριων περιοχών θα επανακαθορισθεί με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Οικονομικών, η οποία προβλέπονταν να εκδοθεί μέχρι τις 31.3.2016.

    Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, θα καθορισθούν εκ νέου οι περιοχές που δικαιολογούν τη χορήγησή του ως άνω επιδόματος, με κριτήριο τη δυσκολία πρόσβασης και λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νησιωτικότητας και της ορεινότητας των περιοχών.

      Στον νόμο 4354/15 άρθρο 19  υπάρχουν μόνο οι περιοχές της Θράκης, Ανατ. Αιγαίου, Δωδεκανήσων και Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων ,Καστοριάς, Φλώρινας σε απόσταση μέχρι 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα.  Στην εισηγητική έκθεση του ν.4354/15  οι Κυκλάδες, τουλάχιστο, είχαν αποκλεισθεί απ’ την καταβολή του επιδόματος όπως και τα νησιά στο βόρειο Ιόνιο όπως επίσης η Γαύδος, τα Αντικύθηρα κα !  Μάλιστα σε  συγκεκριμένη  αναφορά που καταδεικνύει την άγνοια  του νομοθέτη σχετικά με τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στα νησιά, γίνεται λόγος για την «στρέβλωση» «να χορηγείται το ίδιο επίδομα σε υπάλληλο που υπηρετεί στον ν. Έβρου αλλά και σε υπάλληλο που υπηρετεί στο νησί Κέα του ν. Κυκλάδων». Η αναφορά αυτή καταδεικνύει εμφανώς την πρόθεση του νομοθέτη για την περικοπή ή και κατάργηση του σχετικού επιδόματος τουλάχιστο για τις Κυκλάδες αλλά και για άλλα νησιά.

    Προφανώς ο νομοθέτης δεν συνεκτίμησε  : α. Ότι πχ για φορολογικές υποθέσεις ο κάτοικος  της Κέας πρέπει να  ταξιδέψει στο Κορωπί, β. Για υποθέσεις π.χ. διοικητικές ή του  ΙΚΑ πρέπει να ταξιδέψει στην Σύρο ( όπου θα αναχωρήσει Δευτέρα και θα επιστρέψει, καιρού επιτρέποντος, την Πέμπτη, γ. Ότι πχ για απλή ιατρική περίθαλψη θα πρέπει να βασιστεί σε δύο γενικούς γιατρούς ( έναν ιδιώτη και έναν ΠΕΔΥ) και για οτιδήποτε σοβαρότερο να ταξιδέψει στη Σύρο ή στην Αθήνα,      δ. Ότι δεν υπάρχει τακτική συγκοινωνία μεταξύ των οικισμών του νησιού με αποτέλεσμα την αναγκαστική χρήση ΙΧ αυτοκινήτου ή μισθωμένου ή …οτο στοπ, ε. Ότι το καλάθι της νοικοκυράς, όπως και τα καύσιμα κοστίζουν τουλάχιστο 30 με 40% ακριβότερα από ότι σε άλλες επαρχιακές πόλεις ( και μάλιστα ενώ ισχύει ακόμη ο μειωμένος ΦΠΑ που η πολιτεία έχει ήδη καταργήσει θεωρώντας, προφανώς,  ότι στα νησιά δεν κατοικούν  μισθωτοί με κατακρεουργημένους, ελέω μνημονίων και χρόνιας «φιλολαϊκής» πολιτικής μισθούς).

   Οι συνθήκες αυτές επικρατούν σε όλα τα νησιά, ενώ οποιαδήποτε σκέψη για διάκριση «πλούσιων» και «φτωχών» νησιών παραγνωρίζει ότι η διαβίωση μισθωτών σε «πλούσιες» ή τουριστικές  περιοχές καθίσταται ακόμη δυσκολότερη λόγω κόστους διαβίωσης . 

   Σε μια περιοχή δηλαδή όπου τα σχολεία, ακόμα και τώρα, έχουν κενά εκπαιδευτικών και πολλά ολοήμερα δε λειτουργούν, σε μια περιοχή όπου κυριαρχεί η ανασφαλής και ελαστική απασχόληση, όπου το δημόσιο σύστημα υγείας είναι ανύπαρκτο, όπου οι μεταφορές και το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλό, όπου η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία τους περισσότερους μήνες του χρόνου είναι πολύ δύσκολη. 

   Η τρίμηνη παράταση καταβολής του επιδόματος δεν μπορεί ασφαλώς να αποτελέσει λύση κι ούτε μπορεί  σε καμιά περίπτωση να οδηγήσει σε εφησυχασμό τους εργαζομένους που, υπό αντίξοες συνθήκες και συχνά με αυταπάρνηση, στελεχώνουν τις δημόσιες υπηρεσίες αυτών των νησιών.

  Αν ήθελε στην πράξη ο νομοθέτης να διαπιστώσει τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν, για την συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών στα νησιά, θα μπορούσε να μελετήσει τα στοιχεία  κατά την πρόσφατη εφαρμογή της διαδημοτικής κινητικότητας  όπου είναι χαοτική η διαφορά του αριθμού των  υπαλλήλων θέλησαν να φύγουν π.χ. από τους ΟΤΑ Ιονίων η Κυκλάδων ή άλλων νησιωτικών περιοχών  σε σχέση με τον αριθμό όσων ζήτησαν μετακίνηση προς τα νησιά.

   Θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση όχι μόνο να μη θέτει εν αμφιβόλω τη διατήρηση του επιδόματος παραμεθόριων – προβληματικών περιοχών, αλλά απεναντίας να εφαρμόζει πολιτικές ενίσχυσης των κοινωνικών δομών, πολιτικές κινήτρων εγκατάστασης κι όχι εγκατάλειψης αυτών των περιοχών.

   Υπενθυμίζουμε ότι η τυχόν περικοπή του σχετικού επιδόματος,  θα είναι η τελευταία πράξη κατάργησης μιας σειράς κινήτρων που η πολιτεία είχε θεσπίσει για τα νησιά (ν. 1943/91, 2085/92 κλπ) θεσμοθετώντας την έννοια της «προβληματικής» περιοχής «λόγω ιδιαιτεροτήτων από άποψη διαβίωσης, επικοινωνίας ή στέγασης» και όχι μόνο για π.χ. λόγους απόστασης. Ακόμη και ο  «μνημονιακός» νόμος 4024/11 αρθρ.15 παρ.2  κάνει σαφή αναφορά στις παραμεθόριες-προβληματικές περιοχές (σχετ. ΦΕΚ 667/Β/11-11-1992 περιοχές που είχαν καθοριστεί).

  Όσο αφορά στα κίνητρα που η πολιτεία είχε θεσπίσει και σιγά –  σιγά  καταργήθηκαν συμβάλλοντας στην σημερινή εξαιρετική  υποστελέχωση των υπηρεσιών,  αναφέρουμε ενδεικτικά : α. «Πλασματική» τριετία προϋπηρεσίας,     β. Εφάπαξ καταβολή ποσού ίσου με το τριπλάσιο  μέχρι και το δεκαπλάσιο του βασικού μισθού, προσαυξημένου κατά 30% σε περίπτωση οικιοθελούς μετακίνησης,  γ. Καταβολή εξόδων  μετακίνησης σε προβληματική περιοχή, δ. Επιδότηση κατοικίας.

      Η ΟΣΕΑΔΕ  αντιτίθεται σε οποιαδήποτε περικοπή του σχετικού επιδόματος παραμεθόριων-προβληματικών περιοχών  και θεωρεί ότι όλοι οι νομοί και ειδικά τα νησιά των 7 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων που ήταν ήδη ενταγμένα πρέπει να συνεχίσουν να συμπεριλαμβάνονται στις περιοχές που δικαιολογούν τη χορήγηση του ως άνω επιδόματος.

    Για τις ίδιες περιοχές αλλά και για άλλες με αντίστοιχα προβλήματα  θα πρέπει  η κυβέρνηση να προχωρήσει τουλάχιστο στην επαναφορά, των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ ,   καθώς επίσης και στην επαναφορά των καταργηθέντων κινήτρων στελέχωσης και παραμονής ειδικά στις υπηρεσίες των νησιών, ώστε η συνταγματική επιταγή για την  αναγνώριση της νησιωτικότητας  να μην αποτελεί κενό γράμμα.»