οι-κουρείς-του-βερολίνου-249996
ΚΟΣΜΟΣ | 18.08.2013 | 13:07

Οι “κουρείς” του Βερολίνου

Η γερμανική εφημερίδα “Bild” έβαλε πρωτοσέλιδο στοίχημα με τον Γερμανό ΥΠΟΙΚΟ Β. Σόιμπλε ότι μετά τις γερμανικές εκλογές έρχεται “κούρεμα” του ελληνικού χρέους. Η γερμανική κυβέρνηση το διαψεύδει κατηγορηματικά, αλλά είναι πλέον θέμα λίγου χρόνου να αναγνωρίσει ότι κάπως πρέπει να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό για την Ελλάδα.

Το ιντερμέδιο σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις κορυφής για το ελληνικό ζήτημα θα διαρκέσει μέχρι τις γερμανικές εκλογές της 22ης Σεπτεμβρίου. Αμέσως μετά το σχηματισμό γερμανικής κυβέρνησης, της οποίας θα ηγείται και πάλι -εκτός πολύ μεγάλου απροόπτου- η Αγκελα Μέρκελ θα ξεκινήσει η συζήτηση εφόλης της ύλης του ελληνικού ζητήματος, με σημείο αιχμής τη βιωσιμότητα του χρέους. Το ΔΝΤ θα ζητήσει μια βαθιά παρέμβαση, δηλαδή κούρεμα με συμμετοχή του δημόσιου/θεσμικού τομέα, το Βερολίνο θα επιμείνει σε ένα μείγμα ηπιότερων παρεμβάσεων (επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, ενίσχυση τραπεζών απευθείας από τον ΕΣΜ, επιστροφή κερδών κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα). Η έκβαση της κυοφορούμενης σύγκρουσης ΔΝΤ-Βερολίνου θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και από το αποτέλεσμα της απογραφής που θα γίνει για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την αποτίμηση των βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων χρηματοδοτικών κενών.

Οι μυημένοι στα γερμανικά μυστήρια αντιλαμβάνονται ότι το ελληνικό ζήτημα θα είναι απλώς η αφορμή για να επανακαθοριστεί η στάση του Βερολίνου σε σχέση με το μέλλον του ευρώ. Το υπαρξιακό πρόβλημα της Γερμανίας, πολύ μεγάλη για να είναι ένα ακόμη κράτος-μέλος της Ε.Ε., αλλά όχι τόσο μεγάλη ώστε να γίνει υπερδύναμη, θα επανέλθει στο προσκήνιο χωρίς να είναι καθόλου αυτονόητη η τελευταία λέξη της Α. Μέρκελ. Ολόκληρη η ευρωζώνη προσδοκά σε μια αλλαγή φιλοσοφίας, ώστε να εγκαταλειφθεί η τακτική των εμβαλωματικών λύσεων και του συρσίματος των πολιτικών ηγεσιών πίσω από τις εξελίξεις. Αλλά ακόμη και σύμβουλοι της Α. Μέρκελ, όπως ο « σοφός » Π. Μπόφινγκερ, προβλέπουν ότι δεν πρόκειται να συμβούν τεκτονικές αλλαγές όσο η γερμανική οικονομία παραμένει αλώβητη από την ύφεση.