ο-τρελός-πρόεδρος-της-ουκρανίας-232506
ΚΟΣΜΟΣ | 01.02.2014 | 17:59

Ο «τρελός» Πρόεδρος της Ουκρανίας

Είναι ο άνδρας που προκαλεί σκάνδαλα. Ο ισχυρός αρχηγός της Ουκρανίας έχει καταφέρει να κάνει όλο τον κόσμο να μιλάει για αυτόν και για την αμφιλεγόμενη πολιτική του που έχει προκαλέσει σάλο αντιδράσεων και εξέγερση στο Κίεβο.

Το 2004 ανέβηκε στον προεδρικό «θρόνο» μετά από νοθεία. Αποτέλεσμα ήταν η «Πορτοκαλί Επανάσταση».

Οι τότε διαμαρτυρίες είχαν παρακινηθεί από τις εκθέσεις διαφόρων εγχώριων και ξένων παρατηρητών των εκλογών, καθώς και από την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη του κοινού ότι τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εκλογών της 21ης Νοεμβρίου 2004 μεταξύ των κορυφαίων υποψηφίων Βίκτορ Γιούσενκο και Βίκτορ Γιανουκόβιτς ήταν στημένα από τις αρχές υπέρ του τελευταίου.

Μετά τις εκλογές, ο μεγάλος αντίπαλος του ισχυρού άνδρα του Κιέβου βρέθηκε δηλητηριασμένος από διοξίνη, μια τοξίνη που χορηγήθηκε “από τρίτους”, χωρίς όμως ποτέ να βρεθεί ο δράστης.

Στις 21 Σεπτεμβρίου η ουκρανική εισαγγελία είχε αρχίσει έρευνες για απόπειρα εναντίον του Γιούσενκο, ο οποίος είχε και τότε καταγγείλει πως είχε πέσει θύμα δηλητηρίασης. Η υπόθεση έκλεισε ένα μήνα αργότερα όταν η εισαγγελία αποφάνθηκε πως ο Γιούσενκο, ο οποίος έχει σχεδόν παραμορφωθεί στο πρόσωπο, πάσχει από ιογενή έρπη. Κανείς δεν έμαθε αν πίσω από τις δύο επιθέσεις κρυβόταν ο Γιανουκόβιτς.

Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανών καταγγέλλουν την άρνησή του Γιανουκόβιτς να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ και τον αποκαλούν “μαριονέτα” του Πούτιν.

Καθόλου άδικα άλλωστε.

 To «who is who»

Σωματώδης, με ύψος σχεδόν δύο μέτρα και ηλικίας 63 ετών (γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1950), ο Γιανουκόβιτς είναι ρωσόφωνος και φιλορώσος, όπως και η περιφέρεια της ανατολικής Ουκρανίας στην οποία γεννήθηκε, το βιομηχανικό Ντονμπάς.

Η Πορτοκαλί Επανάσταση έφερε στην εξουσία τους φιλοδυτικούς. Πρωθυπουργός εξελέγη η αντίπαλός του Γιανουκόβιτς, Γιούλια Τιμοσένκο, και έμοιαζε πως η πολιτική σταδιοδρομία του είχε τελειώσει.

Ο Πρόεδρος, είναι όμως εφτάψυχος.

Ποιος τον «έσωσε»; Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν, εκτός από τους Αμερικανούς κι ας είναι φίλος των Ρώσων;

Οι ΗΠΑ δεν τον βοήθησαν σε επίσημο επίπεδο, στο «φόντο» όμως της επικοινωνιακής πολιτικής, οι Αμερικανοί έβαλαν το χέρι τους. Έτσι, χάρη στη βοήθεια Αμερικανών συμβούλων, κατάφερε να επαναπροσδιορίσει το προφίλ του.

Εκτοπίζοντας την Τιμοσένκο

Ο Γιανουκόβιτς κατάφερε να βελτιώσει τις γνώσεις του στην επίσημη γλώσσα της χώρας που είχε εκτοπισθεί από τα ρωσικά στη διάρκεια της σοβιετικής εποχής και το 2010 κέρδισε την προεδρία από την αντίπαλό του, τη χαρισματική Γιούλια Τιμοσένκο με ένα πιο «εθνοκεντρικό» πρόγραμμα.

«Είναι ένας άνθρωπος ικανός να μαθαίνει, να κάνει προόδους, στην ουκρανική ή στη διαχείριση της χώρας», εκτιμά ο Τάρας Τσόρνοβιλ, γιος ενός εθνικιστή ηγέτη ο οποίος είχε διατελέσει αρχηγός του εκλογικού επιτελείου του και μετά βουλευτής του κόμματός του.

Mετά την άνοδο του στην προεδρία, προσπάθησε να ντυθεί με έναν πιο «δημοκρατικό» μανδύα και να εμφανιστεί σαν υπερασπιστής των δημοκρατικών αξιών και της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, διακηρύσσοντας παράλληλα τη βούλησή του να προσεγγίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υποσχέσεις, μεγαλοστομίες και φενάκη. Ωστόσο, η προσπάθεια απέδωσε, γιατί το κοινό πιστεύει αυτό που του δίνεις να πιστέψει.

Ο πάλαι ποτέ «άνθρωπος της Μόσχας» έγινε ξαφνικά ο πρωτεργάτης του ευρωπαϊκού μέλλοντος της Ουκρανίας, καθώς αναμενόταν να υπογράψει στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου μια ιστορική συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ. Και το μέλλον της χώρας θα άλλαζε. Φαινομενικά πάντα.

Όμως μερικές ημέρες πριν από την προγραμματισμένη υπογραφή, έπειτα από επισκέψεις στο ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν που καλύφθηκαν από μυστήριο, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς εγκατέλειψε την υπογραφή αυτής της συμφωνίας, υπό την προφανή πίεση της Ρωσίας.

 Και εγένετο καταστολή

Οι πρόσφατες μεγάλες φιλοευρωπαϊκές διαδηλώσεις που ακολούθησαν στο Κίεβο διαλύθηκαν βίαια, με δακρυγόνα και βομβίδες κρότου-λάμψης που προκάλεσαν τον τραυματισμό εκατοντάδων ανθρώπων.

Πρωτοφανής κατάσταση για τα δεδομένα της Ουκρανίας, η οποία, αντίθετα από άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, δεν είχε γνωρίσει παρά ειρηνικές διαδηλώσεις μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, με πρώτη την υποδειγματική Πορτοκαλί Επανάσταση.

Είχαν προηγηθεί παραβιάσεις των ελευθεριών του Τύπου και του συνέρχεσθαι και κυρίως η καταδίκη, το 2011, της Γιούλια Τιμοσένκο σε κάθειρξη επτά ετών για κατάχρηση εξουσίας. Μια υπόθεση που καταγγέλθηκε από την αντιπολίτευση ως πράξη εκδίκησης εκ μέρους του Γιανουκόβιτς και προκάλεσε σοβαρή κρίση ανάμεσα στο Κίεβο και την ΕΕ.

 Ο Πούτιν απειλεί την «Οικογένεια»

Ενώ οι σχέσεις του με τους Ευρωπαίους έχουν ψυχρανθεί, ο ουκρανός πρόεδρος διατρέχει τον κίνδυνο να μην αισθάνεται πλέον πολύ άνετα ούτε με τον “μέντορά” του, τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

«Ο Πούτιν, για τον οποίο ‘η Ουκρανία και η Ρωσία αποτελούν ένα και μόνο λαό’ είναι μια απειλή για τον Γιανουκόβιτς. Αν απαρνηθεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η Ρωσία θα τον καταπιεί», υπογραμμίζει ο πολιτικός αναλυτής Αλέξι Γκαράν σε πρόσφατη συνέντευξη του.

Η προεδρία του Γιανουκόβιτς ευνόησε την άνοδο της ισχύος της “Οικογένειας”, μιας ισχυρής πολιτικοοικονομικής φατρίας στην οποία μετέχουν πολλοί οικείοι του, ύποπτοι ότι πλουτίζουν χάρη στην επιρροή του και με τη διαφθορά. Ανάμεσά τους είναι ο γιος του Γιανουκόβιτς, ο Αλεξάντρ, και ο πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο 37χρονος Σεργκέι Αρμπούζοφ.

Η αντιπολίτευση και τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης δεν σταματούν να καταφέρονται εναντίον των πολυτελών γούστων του προέδρου, καταγγέλλοντας κυρίως την πολυτελή κατοικία του στη Μεζιγκόριε, κοντά στο Κίεβο, την ώρα που η χώρα βρίσκεται σε κρίση.

Αυτή η μεγάλη ιδιοκτησία των 1.370 στρεμμάτων, η οποία ήταν κάποτε επίσημη κατοικία, πέρασε σύμφωνα με τον Τύπο υπό τον έλεγχο ιδιωτικών δομών που ανήκουν σε οικείους του προέδρου.

Ορφανός από την ηλικία των δύο ετών, ο Γιανουκόβιτς ανατράφηκε από τη γιαγιά του σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Στα νιάτα του είχε εκτίσει ποινές φυλάκισης τριών ετών για κλοπή και τραυματισμούς – καταδίκες που ακυρώθηκαν αργότερα από τη δικαιοσύνη.

Μηχανικός, στη συνέχεια διευθυντής μιας επιχείρησης μεταφορών, διορίσθηκε κυβερνήτης του Ντόνετσκ το 1997 -την εποχή που οι συγκρούσεις ανάμεσα σε φατρίες με ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μαίνονταν για τον έλεγχο των μεταλλουργικών εργοστασίων της περιοχής – πριν γίνει πρωθυπουργός (2002-2004) υπό τον πρώην πρόεδρο Λεονίντ Κούτσμα.

Η σύζυγος του Γιανουκόβιτς, η Λιουντμίλα, η οποία είχε κατηγορηθεί για μια αδέξια παρέμβασή της στη διάρκεια μιας συγκέντρωσης κατά την Πορτοκαλί Επανάσταση, έχει έκτοτε ουσιαστικά εξαφανισθεί από το προσκήνιο.

Τι γίνεται σήμερα;

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle σε πρόσφατο δημοσίευμα της, το στίγμα του Ουκρανού προέδρου στις εξελίξεις, είναι η σιωπή. Τουλάχιστον, στην αρχή. Δεν έκανε δηλώσεις και αυτό οι αναλυτές το θεώρησαν ως σημάδι αναποφασιστικότητας. Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Γιανουκόβιτς θέλει να αφήσει ανοιχτή μια πόρτα προς την Ευρώπη για να αντιταχθεί εν μέρει στις ρωσικές πιέσεις.

Και θα επιδιώξει να αφήσει την κρίση να περάσει χωρίς να παραιτηθεί. Θα προσπαθήσει να προσεγγίσει τους διαδηλωτές και να κάνει κάποιες μικρές θυσίες με την προσδοκία ότι οι διαμαρτυρίες τους θα «παγώσουν» στο χιόνι του χειμώνα. Η τακτική έχει δοκιμαστεί με επιτυχία από προκάτοχό του, τον Λέονιντ Κούτσμα, το 2001.

Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές και για τον Γιανουκόβιτς, και για τη χώρα του. Όποιος άλλωστε, σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές πάντως, ο πρόεδρος πήρε αναρρωτική άδεια εν μέσω χάους διακηρύσσοντας ότι έκανε «ό, τι έπρεπε για να επιλυθεί η κρίση» και αποσύρθηκε στην πολυτελή του οικία σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος

Πηγή: www.news247.gr