ΙΚΑ: Πότε δεν καταλογίζονται συμπληρωματικές ασφαλιστικές εισφορές

Σε περίπτωση παροχής εργασίας υποχρεωτικώς ασφαλιστέας στο Ι.Κ.Α., η παράλειψη του εργοδότη να καταβάλει τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, και μάλιστα χωρίς οποιαδήποτε όχληση [άρθρο 26 αν.ν.1846/1951 και άρθρα 5 επ. και 24 επ. του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α. (Α.Υ.Ε. 55575/Ι.479/1965, Β` 816)], ή η αδράνεια των αρμοδίων οργάνων του Ιδρύματος να επιδιώξουν την έγκαιρη και πλήρη είσπραξή τους (άρθρο 23 του ίδιου Κανονισμού) δεν αποκλείει, καταρχήν, τον εκ των υστέρων καταλογισμό αυτών, υπό τους περιορισμούς του νόμου, χωρίς να δημιουργείται δέσμευση από τυχόν αντίθετη προηγούμενη πρακτική.

Όταν, όμως, από θετικές ενέργειες οργάνων του Ιδρύματος ευλόγως δημιουργήθηκε στον εργοδότη από μακρού χρόνου σταθερή και δικαιολογημένη πεποίθηση σχετικά με το ύψος των οφειλόμενων εισφορών για τα απασχολούμενα σε αυτόν πρόσωπα, με συνέπεια να μην παρακρατήσει αυτός τις εισφορές που κατά νόμο βαρύνουν τους εργαζομένους, δεν είναι επιτρεπτός από τις αρχές της χρηστής διοικήσεως ο εκ των υστέρων καταλογισμός εισφορών σε βάρος του εργοδότη για το χρονικό διάστημα για το οποίο δημιουργήθηκε σ’ αυτόν η εν λόγω εύλογη πεποίθηση, εφόσον η επιβάρυνση αυτή θα μπορούσε, υπό τις συγκεκριμένες σε κάθε περίπτωση συνθήκες, να θέσει σε κίνδυνο την οικονομική του σταθερότητα.

Στην ανωτέρω σκέψη βασίστηκε η απόφαση 8/2016 του ΣτΕ να παραπέμψει εκ νέου για νέα κρίση στο εφετείου, υπόθεση ανώνυμης εταιρίας με αντικείμενο εργασιών την επεξεργασία ξύλου, στην οποία ύστερα από έλεγχο που διενεργήθηκε από τα αρμόδια όργανα του Υποκαταστήματος ΙΚΑ της επιβλήθηκαν πρόσθετες  εισφορές για την ασφαλιστική τακτοποίηση μισθωτών λόγω διαφορών αποδοχών, με την αιτιολογία ότι ασφάλιζε το προσωπικό της με μικρότερες αποδοχές από τις προβλεπόμενες στην ΚΣΣΕ των απασχολουμένων στην επεξεργασία ξύλου και ότι δεν είχαν καταβληθεί εισφορές 1% λόγω επαγγελματικού κινδύνου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 εδαφ. θ΄ του αν.ν. 1846/1951.

Η εταιρία άσκησε έφεση για τις πρόσθετες εισφορές που της επιβλήθηκαν και υποστήριξε μεταξύ άλλων, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έσφαλε και ότι κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως επιβλήθηκαν συμπληρωματικές εισφορές για την ασφαλιστική τακτοποίηση των μισθωτών, κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, οι οποίες υπολογίστηκαν με βάση τις διαφορές μεταξύ των αποδοχών που πράγματι καταβλήθηκαν από αυτή στους εργαζόμενους στην επιχείρησή της και των υψηλότερων αποδοχών που προβλέπονται από τη ΣΣΕ εργατοτεχνιτών απασχολουμένων στην επεξεργασία και κατεργασία ξύλου.

Η αιτιολογία που προέβαλλε η επιχείρηση ήταν ότι, τα αρμόδια όργανα του ΙΚΑ, σε προηγούμενους ελέγχους είχαν δεχτεί ότι το προσωπικό της επιχειρήσεώς της νομίμως ασφαλιζόταν από αυτή, με βάση τις αποδοχές που πράγματι του κατέβαλε, τις οποίες εξ άλλου καθόριζε η αρμόδια προς τούτο οικεία Επιθεώρηση Εργασίας με συγκεκριμένες καταστάσεις προσωπικού και ωρών εργασίας που θεωρούσε νομίμως και εμπροθέσμως και, επομένως, εσφαλμένως κρίθηκε με την πρωτόδικη απόφαση ότι νομίμως επιβλήθηκαν σε βάρος της οι ένδικες συμπληρωματικές εισφορές η επιβολή των οποίων απειλούσε, ως εκ του υπέρογκου ύψους τους, τη βιωσιμότητα της εταιρείας.

Δείτε ακόμη:

Πότε θα καταβληθούν οι συντάξεις Μαΐου σε Δημόσιο, ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΝΑΤ και ΟΑΕΕ

ΕΟΠΥΥ: Τι γίνεται με την πρόσβαση ανασφάλιστων στο σύστημα υγείας (εγκύκλιος)

Το ΣτΕ δέχθηκε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί της επιχείρησης ήταν ειδικοί και συγκεκριμένοι, όπως απαιτούν οι προπαρατεθείσες διατάξεις του ΚΔΔ, (και όχι αόριστοι όπως απεφάνθη το εφετείο) και ότι επιπλέον το εφετείο όφειλε να αντιμετωπίσει επί της ουσίας τους ειδικούς αυτούς ισχυρισμούς, οι οποίοι, ήταν και ουσιώδεις, δεδομένου ότι αν αποδεικνύονταν αληθείς θα επηρέαζαν την έκβαση της υποθέσεως. Όφειλε, δηλαδή, να είχε αποφανθεί εάν οι προηγούμενοι έλεγχοι των οργάνων του Ιδρύματος, στους οποίους συγκεκριμένα αναφερόταν η επιχείρηση, συνιστούσαν, «θετικές ενέργειες» και, σε καταφατική περίπτωση, να είχε αποφανθεί εάν συνέτρεχε πράγματι κίνδυνος κλονισμού της οικονομικής σταθερότητας της επιχειρήσεως συνεπεία της επιβολής σε αυτήν των ως άνω συμπληρωματικών εισφορών.

Το ΣτΕ Παρέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο διοικητικό εφετείο και δέχθηκε ότι προέχει η έρευνα από το δικάσαν εφετείο, κατά πόσον οι ως άνω έλεγχοι των οργάνων του ΙΚΑ συνιστούσαν «θετικές ενέργειες» και σε καταφατική περίπτωση κατά πόσον η επιβολή των εισφορών αυτών δύναται να κλονίσει οικονομικώς την αναιρεσείουσα εταιρεία.

Πηγή: taxheaven.gr